Allemaal mensen, als het even minder gaat.


don1262

Well-known member
Lid geworden
16 september 2022
Berichten
2,677
Misschien is dit bericht zwaar offtopic maar in mijn ogen heeft dit bericht indirect temaken en inpackt op onze aquaria. Ik wil het hebben over de mens achter het aquarium.

Allemaal hebben we een aquarium genomen om een rede. We halen er plezier en ontspanning uit of we zoeken een uitdaging in het leven. Dit hebben we nodig om ons door het dagelijks leven te helpen. Het geeft zin aan ons leven en helpt ons te verwerken in ons leven wat er te verwerken valt. Dat zelfde geld ook voor dit forum. Grotendeels van de mensen komt op dit forum terecht omdat we vragen hebben, of zelf iets willen delen.
We zitten hier niet alleen op voor onszelf we zoeken het contact met de ander omdat we elkaar nodig hebben. Iets is pas echt echt, wanneer we dit met een ander hebben kunnen delen. Alleen op de wereld ben je niemand. Iedereen wilt een voetprint achter laten, iedereen wilt iemand zijn die waardevol is, daar heb je andere voor nodig, zn sociaal dier zijn wij namelijk.

ik merk sinds dat ik hier lid ben dat er verschillende mensen op dit forum al jaren lang kennis met elkaar hebben gemaakt en gedeeld. Zogezegd hebben veel mensen hier een band opgebouwd.
wat ik opmerk sinds dat ik lid ben is dat er verschillende mensen hier graag hun waardering en oprechte interesse naar elkaar toont. Een vorm van liefde die sommige mensen in hun leven soms te kort komt. Inclusief mijzelf.

hoewel de afstand groot is en we allemaal vreemd van elkaar zijn en grotendeels blijven merk ik op dat ik tot nu toe erg veel steun heb ontvangen van bepaalde leden. Ik merk ondanks onenigheden een groot respect naar elkaars zienswijze en meningen. Waar feiten voorop liggen en er rekening met andermans gevoel word gehouden.

Iedereen heeft wel eens een slechte dag, iedereen voelt zich wel eens neergeslagen is bang of onzeker en er zijn hier verschillende mensen die geen 2 keer hoeven nadenken om hun steun voor dit soort mensen te uiten. Ik vind dit ontzettend hartverwarmend om te zien aangezien het een wereld vol met haat, egoisme en angsten is.

Over mij zelf gesproken kan ik mee praten over moeilijke tijden. En ik lees ook regelmatig andere verhalen over dingen die moeilijk gaan. Ik denk dat ieder huisje zn kruisje heeft. Daarom zou ik er graag bij stil willen staan. Op een forum, vol aquaristen, zulke verschillende mensen. maar allemaal hebben we een paar dingen gemeen en zoeken het zelfde op het forum. Daarom denk ik ook dat ik mij niet hoef te schamen als ik vertel dat 1 van de redenen is waarom ik een aquarium wilde aanschaffen, is omdat mijn leven best wel "turbulent/zwaar" is en geweest is. En ik opzoek ben naar goede manieren om geluk en afleiding in het leven te vinden. Ik wil graag verder in me leven en indien mogelijk stappen maken mn leven te verbeteren.

Ik wil niet tot in detail treden wat er speeld maar ik voel maar wat er vooral mis gaat is dat ik mij ondergewaardeerd voel. Ik heb mij altijd minder gevoelt dan andere, en aangezien mijn leven momenteel erg eenzaam is, en ik niet het iedee hebt dat mijn laatste contacten mij gewaardeerd hebben (wat ze ook duidelijk uit hebben gesproken) en ik altijd bespeeld ben geweest, ben ik erg neergeslagen.
Heel mn leven zoals ik mij herinner leef ik zo. Ik moet accepteren dat ik mensen nodig heb. Ik kan niet alleen op zelfliefde leven.

1 van de weinige plekken waar ik de indruk krijg dat mensen waardering uiten naar mij is momenteel eigenlijk alleen op dit forum. Het klinkt als een zielig verhaal en ik wil vooral niet op het zielige gedeelte benadrukken. Waar ik vooral de nadruk op wil leggen zijn 2 dingen.

1: dat ik tot nu toe ontzettend dankbaar ben voor alle mede-leden die waardering, zorgen, advies, en vriendelijkheid geuit hebben naar mij de laatste maand. In zware periodes heb ik ondanks tegenslagen in het aquarium, met steun van jullie toch kunnen genieten. Ik merk dat jullie dit zonder iets terug te verwachten er voor mij hebben willen zijn en dat vind ik gewoon heel hartverwarmend.

2: is dat ik wil benadrukken dat ondanks het soms slecht gaat met mij ik door blijf vechten. Het is tenslotte nooit game over maar vallen en opstaan. Tot nu toe hebben jullie mij een klein beetje kunnen helpen met het opvangen van mn val. Door de hartverwarmende gebaren en berichten. Ik kan dit momenteel nogsteeds erg goed gebruiken en ik hoopte eigenlijk dat jullie mij wat positieve steun kunnen geven/mij sterkte en beterschap willen wensen.

Ondanks mijn vaag beschreven situatie, weet ik wel dat jullie het het beste wensen. Maar ik hoor het zo graag, ik heb dat nodig iedereen heeft dat nodig. Ik denk, dat jullie dat zelfde ook graag horen en ook wel eens nodig hebben. De meeste zullen mensen in hun leven hebben die dit regelmatig tegen jullie zeggen of laten blijken, maar misschien dat een enkele lezer zich ook herkent in mijn verhaal en zich ook zo voelt.

Voel je dan vooral vrij om hier wat te laten weten over hoe het gaat, laat vooral weten als het even minder gaat. Met of zonder detail of verhaal dat maakt niet uit. Misschien voelt het zielig of beschamend om dit te vragen. Voor mij voelt dit namelijk nu ook zo. Maar ik weet dat we allemaal mensen zijn en dat dit volgens mij allemaal niet voor niemand nieuw klinkt. De meeste zullen het hopelijk snappen dus ik ga gewoon een poging wagen. als het minder gaat, dan krijgen jullie stuk voor stuk mijn beste wensen en steun die ik kan geven op online basis. Iedereen heeft waardering nodig. Iedereen heeft liefde nodig. Als ik jullie ergens mee kan helpen hoor ik het graag laat vooral wat weten. Want ondanks jullie allemaal vreemde zijn geef ik om iedereen. Ik geef om jou, bedankt voor het deelnemen op dit forum, bedankt voor de adviesen steun en eerlijkheid. Bedankt voor dat je er bent. En ook heel erg bedankt voor het lezen. Spread the love ofzoiets want jullie zijn super tof en doen dit al zo regelmatig. Echt hartverwarmend en in mijn ogen benoemenswaardig om er even een topic over te schrijven hier. 😄
 
Wauw mooie post Don.

Indd ieder huisje heeft zijn kruisje.
Zeker in deze tijden waar wij in leven. Alles moet snelsnel klaar liever gister dan vandaag. Hoge eisen etc, de mens krijgt weinig adem laten we het zo stellen.

Vandaar dat het belangrijk is om ook je rust te zoeken. De een zoekt het in de natuur op de ander in de sportschool en de ander met aquaria. En noem maar op.

Ik heb ook veel stress mee gemaakt, en precies op de tijd dat mijn dochter een aquarium kreeg van haar oom. Merkte ik met de tijd dat ik steeds mijn dochter naar bed bracht en even bij haar bleef toch de rust te voelen door er naar te kijken, en zo is het bij mij begonnen.

Ik heb veel van hier geleerd, en veel door het lezen op het web. En youtubers gezien. En uiteindelijk zo verder gegroeid tot een 2meter cichlide bak waar ik enorm blij mee ben.
 
Dat is nog eens een verhaal, en dat van iemand die nog maar 27 jaar is.Ik begrijp uit je uit je geschreven bericht dat er wat tegenslagen op jou weg zijn gekomen en vind het te waarderen dat je dat op dit forum deelt waar je ook weer niet iedereen kent maar jezelf wel open stelt.

Ik hoop voor jou dat in welke situatie je ook bevind je er ook weer uitkomt, en ik voel en merk ook een zekere mate van depressiviteit in het verhaal als er momenten zijn die zwaar wegen zoek dan naar een passende hulp, die zijn er momenteel in allerlei varianten en richtingen.

gr. bert
 
Ik las je post en wil je allereerst laten weten dat ik het een heel mooi maar ook heel persoonlijk en ontroerend verhaal vind.
Ik herken mij erin dat dit forum veel leden heeft die je een goed gevoel geven. Oprechte hulp bij je vragen maar ook gewoon een positieve reactie als je een foto plaatst geeft energie en een gevoel van waardering.

Ik ben met een aquarium begonnen toen ik jong was omdat vriendjes het ook hadden. Toen jaren gestopt maar jaren geleden via mijn dochter met sluierstaarten in een te kleine bak hier terecht gekomen. Deed alles fout maar hier werd ik inplaats van neergesabeld geholpen met goed advies. Dat vond en vind ik heel fijn.
Vissen uiteindelijk weggedaan maar nu weer begonnen.

Na enige tijd na een nieuwe start werd ik ziek (twee hartinfarcten) en kon ik niets aan mijn aquarium doen. Mijn kinderen hebben in die tijd de zorg ervoor overgenomen (waterwissels etc.).
In die tijd kon ik uren naar het aquarium staren en genieten, het is in huis echt mijn rustpunt.
Dat was in het kort mijn verhaal.

Nu gaat het weer best goed hoor en geniet ik weer echt van de hobby en zelfs het onderhoud.

Don bedankt voor dit topic ik vind je een heel mooi mens!
 
Dat is nog eens een verhaal, en dat van iemand die nog maar 27 jaar is.Ik begrijp uit je uit je geschreven bericht dat er wat tegenslagen op jou weg zijn gekomen en vind het te waarderen dat je dat op dit forum deelt waar je ook weer niet iedereen kent maar jezelf wel open stelt.

Ik hoop voor jou dat in welke situatie je ook bevind je er ook weer uitkomt, en ik voel en merk ook een zekere mate van depressiviteit in het verhaal als er momenten zijn die zwaar wegen zoek dan naar een passende hulp, die zijn er momenteel in allerlei varianten en richtingen.

gr. bert
Heel erg bedankt voor de fijne wensen 😄 ik ben niet kundig genoeg om mijzelf te mogen diagnostiseren maar als poep en depresief het zelfde zouden smaken zou ik wel veel poep proeven op het moment. Ik denk dat het vooral de ups en downs zijn die mij zo bezig houden de laatste tijd en het is tijd om eens even goed in de realiteit te blijven want het brengt me uit balans. Wat ik vooral heb gemerkt is de laatste weken de mensen in dit forum mij misschien meer dan toevallig of niet op de juiste momenten in balans wisten te houden door de steunende woorden en adviezen. Ik ben gewoon blij dat we allemaal mens mogen zijn hier op het forum! Professionele hulp is aangesloten maar laat mij al meer dan 10 jaar stikken. Het maakt me klein en ziek. Het word tijd dat ik zelfstandig word en zelfvertrouwen krijg. 😄
 
Bij mij staat deze nog niet heel lang, maar het is een hobby waar ik rustig van wordt in deze hectische tijden van werk, stress, er zijn voor de kinderen, haastig leven, en zo veeeeel meer dan dat ... Gewoon de rust vinden om mijn eigen ik op zijn plaats te brengen waar ik zelf tot rust kom. Het staren naar het water, mss het horen circuleren van het water (soms niet meer mogelijk met de geluidloze techniek). Het moet steeds stiller en stiller. Het kijken naar de dieren maak niet uit of het een vis is of garnaal. Die diertjes zijn zo dankbaar om een goede verzorging ook al kunnen ze het niet vertellen in spraakberichten, doen ze het wel met uiterlijke gedragingen die we door kijken kunnen leren analyseren.
Ik heb zo een plezier bij een waterwissel dat ik glunder van blijdschap omdat ik weet dat het de diertjes ten goede komt. Voedsel geven, waterwissel, kijken, begrijpen komt allemaal ten goede van de dieren en mijn eigen geluksgevoel van waardering.
Gelukkig zijn en gewaardeerd worden om wie we zijn daar gaat het toch ook om. Welk gevoel geeft het ons. En ja ik kruip de ene dag al dieper weg dan de andere en het klimmen om daar uit te geraken dieper zakt dan de vooruitgang. Kan zo frustrerend zijn. Maar ieder mm vooruit is vooruitgang. Ooit komt het goed.
Opgeven is gemakkelijk maar zou niet mogen gebeuren. De zon zal ooit eens voor mij opkomen en hoop dat ik het dan ook mag delen met andere die er dan ook kunnen van genieten.
 
Ik las je post en wil je allereerst laten weten dat ik het een heel mooi maar ook heel persoonlijk en ontroerend verhaal vind.
Ik herken mij erin dat dit forum veel leden heeft die je een goed gevoel geven. Oprechte hulp bij je vragen maar ook gewoon een positieve reactie als je een foto plaatst geeft energie en een gevoel van waardering.

Ik ben met een aquarium begonnen toen ik jong was omdat vriendjes het ook hadden. Toen jaren gestopt maar jaren geleden via mijn dochter met sluierstaarten in een te kleine bak hier terecht gekomen. Deed alles fout maar hier werd ik inplaats van neergesabeld geholpen met goed advies. Dat vond en vind ik heel fijn.
Vissen uiteindelijk weggedaan maar nu weer begonnen.

Na enige tijd na een nieuwe start werd ik ziek (twee hartinfarcten) en kon ik niets aan mijn aquarium doen. Mijn kinderen hebben in die tijd de zorg ervoor overgenomen (waterwissels etc.).
In die tijd kon ik uren naar het aquarium staren en genieten, het is in huis echt mijn rustpunt.
Dat was in het kort mijn verhaal.

Nu gaat het weer best goed hoor en geniet ik weer echt van de hobby en zelfs het onderhoud.

Don bedankt voor dit topic ik vind je een heel mooi mens!
Jij ook bedankt voor het delen! Het viel voor mij stiekem niet mee om het 1 en ander te schrijven en ik was vooral bang wat voor reacties dit terweeg ging brengen aangezien het internet soms vaker meer giftig is dan positief. Maar ik merk dat ik een goeie plek heb gevonden met mensen. Mensen die voor mij niet als buitenaardse wezens voelen maar met mensen waar ik mij aangesloten bij voel, ik weet natuurlijk dat ik zelf gevraagd heb op dit topic te antwoorden, maar je laatste woorden zijn mij ontzettend dierbaar en laten me toch een traantje weg pinken omdat ik de oprechtheid en kwetsbaarheid ook van jezelf er in terug kan lezen. Heel erg bedankt voor je openheid ook ik waardeer het echt enorm 😊
 
Bij mij staat deze nog niet heel lang, maar het is een hobby waar ik rustig van wordt in deze hectische tijden van werk, stress, er zijn voor de kinderen, haastig leven, en zo veeeeel meer dan dat ... Gewoon de rust vinden om mijn eigen ik op zijn plaats te brengen waar ik zelf tot rust kom. Het staren naar het water, mss het horen circuleren van het water (soms niet meer mogelijk met de geluidloze techniek). Het moet steeds stiller en stiller. Het kijken naar de dieren maak niet uit of het een vis is of garnaal. Die diertjes zijn zo dankbaar om een goede verzorging ook al kunnen ze het niet vertellen in spraakberichten, doen ze het wel met uiterlijke gedragingen die we door kijken kunnen leren analyseren.
Ik heb zo een plezier bij een waterwissel dat ik glunder van blijdschap omdat ik weet dat het de diertjes ten goede komt. Voedsel geven, waterwissel, kijken, begrijpen komt allemaal ten goede van de dieren en mijn eigen geluksgevoel van waardering.
Gelukkig zijn en gewaardeerd worden om wie we zijn daar gaat het toch ook om. Welk gevoel geeft het ons. En ja ik kruip de ene dag al dieper weg dan de andere en het klimmen om daar uit te geraken dieper zakt dan de vooruitgang. Kan zo frustrerend zijn. Maar ieder mm vooruit is vooruitgang. Ooit komt het goed.
Opgeven is gemakkelijk maar zou niet mogen gebeuren. De zon zal ooit eens voor mij opkomen en hoop dat ik het dan ook mag delen met andere die er dan ook kunnen van genieten.
Oh wouw twinkie ik lees zoveel liefde voor het leven in jou bak, ik lees echt zo veel waardering die je hebt voor het leven in het algemeen. Voor de momenten die je kan en mag pakken om je rust te vinden, en iets te kunnen en mogen doen waar je van houd. Ik denk echt dat je kijk naar het leven en je hart hierin op de juiste plaats zit en je echt veel goeds uit je "aquarievaringen" haalt (nieuw woord verzin het te plekken zou het vaker moeten gebruiken deze 😂) heel erg bedankt voor het delen van je verhaal en de positiviteit die je in deelt is hartverwarmend. Je visjes hebben maar geluk met je zo te horen. 😊
 
Het topic zal vast nog even door lopen verwacht ik zo maar ik wil jullie alvast laten weten dat jullie berichten mij wel een beetje een brok in mn keel brengt, iets wat ik wel verwachtte, maar wat ik niet had verwacht is dat jullie mijn topic zo goed zouden oppakken en op begrijpen wat ik bedoel (misschien beter dan ik zelf deed eerste instantie), dit topic is nu een hoekje geworden vol positieviteit, ondanks het soms even minder gaat. Een plek waar niet alleen ik, maar ieder ander op dit forum zich gesteunt en geliefd mag voelen, gewaardeerd mag voelen. Want dit gaat niet over mij maar over ons allemaal. ieder verhaal, like, gedachten over dit topic, in mijn ogen zijn deze dingen een applause, een bosbloemen voor iedereen 😊 echt super erg bedankt, scheeld me nog meer stookkosten nu, krijg het er helemaal warm van! Ook wel echt een opluchting dit😁
 
Wow, wat een hartverwarmend verhaal Don! En wat een moed om dit te durven posten en je zo open te durven stellen:love::r

Ook ik heb mijn goede, slechte en dagen er tussenin en héél erg langzaam mindert het het aantal slechte dagen ten opzichte van het aantal goede dagen. Depressie, PTSS, fibromyalgie-achtige symptomen: ik heb mijn portie ook wel gehad. En inderdaad: dan leer je je "vrienden" kennen, dus die eenzaamheid waar jij tegen oploopt is heel herkenbaar.
Als je (in of buiten dit topic) eens wilt praten, stoom wilt afblazen of de hersenen wilt laten stoppen met 'vierkant' draaien: je bent altijd welkom! Ik stuur je een pbtje met mijn telefoonnummer als je eens wat directere hulp nodig hebt.
 
Wat een mooi geschreven bericht. Erg knap hoe open je bent en hoe kwetsbaar je jezelf opstelt. Ik werk zelf in een enigszins machocultuur waar we een hoop narigheid zien en ik weet als geen ander hoe moeilijk het voor sommigen is om hun gevoel zo te uiten.

Wat me opvalt (en wat ik herken) is dat je je bericht eindigt met zorg voor anderen. Een hele mooie eigenschap maar ook met een valkuil. Wat ik je mee wil geven is dat je ook echt zorg en aandacht voor jezelf mag hebben. Je bent net zo belangrijk als ieder ander.

Als ik iets voor je kan doen, of als je behoefte hebt om gewoon eens te spuien mag je gerust een berichtje sturen.
 
Het feit dat een site veelal een zekere anonimiteit biedt brengt voor sommige mensen het slechtste boven. Je kan heerlijk schelden. Maar het anoniem zijn geeft je ook de kans om te laten zien dat je begaan bent met iets en daardoor met iemand. Maakt van dit laatste de belangrijkste mogelijkheid!
 
Misschien een beetje offtopic maar in de chat is ook gedurende de hele dag wel activiteit en voor sommigen is het misschien even lekker om daar af en toe wat te kunnen kletsen.
 
Hey Don, veel sterkte. Ik heb ook ooit in een vergelijkbare situatie gezeten. Ik was vier jaar lang ontzettend eenzaam, ook al was ik dat fysiek gezien niet en dachten mensen ook van niet (ik hield ook de schijn wat hoog). Ik had toen nog geen vissen, maar wel andere huisdieren waar ik veel plezier en steun van had. Het gaat nu echter perfect met mij, ik ben heel gelukkig met mijn leven.

Als ik daar op terug kijk is dat alsof het een andere Sanderius was die toen leefde. Ik was niet depressief, maar leefde onder een gigantische psychologische druk. Ik heb echter wel het geluk dat de oorzaak extern was en dat ik de oorzaak voor mijn ongeluk in het leven makkelijker kon schrappen. Ik hoop dat ook jij een weg mag vinden, weg uit de miserie.

Voor mij zijn aquaria eigenlijk een soort van revanche in het leven, ik heb veel energie, ben er veel mee bezig en geniet er ongelofelijk van om mijn creativiteit erin uit te leven. Maar ik begrijp ook hoe ze in donkere tijden een lichtpunt kunnen zijn.

Overigens heb jij een hele leuk aquarium. Ik denk echt dat je terecht trots mag zijn daarop!
 
Als ik zo vrij mag zijn wil ik in dit vriendelijk hoekje een off-forum ontopic gedachte en vraag met jullie willen delen.

Hoeveel is een mening van een ander jou waard?

In mijn ogen is de mening van een ander net zo veel waard als mijn eigen mening waard is. Aangezien de waarde van een mening persoonlijk is. Het is geen feit maar waarde is een mening zichzelf. Dat maakt dat iedere mening net zo veel waard is als andere, aangezien niemand gelijk of ongelijk heeft als het niet om feiten gaat.

Niemand heeft het fout of goed, iedereen denkt en gelooft op zijn of haar eigen manier. Alleen feiten zijn realiteit. Waarde is fictief. Waarde is iets wat je zelf mag bepalen, omdat het belangrijk is dat ieder individu zijn eigen keuzes mag maken omdat dat hen uiteindelijk ultiem geluk zal brengen.

Uit onderzoeken blijkt dat uit collectief verstand meestal in het midden de grootste waarheid zit. Alleen zal dit alleen zichtbaar kunnen worden wanneer iedereen vrij is zijn eigen kant te mogen kiezen zonder belemering of verplichting van een ander. Dit is het belang van vrijheid van mening. Waarin ik denk dat niets goed of fout kan zijn aangezien dit juist naar de waarheid zal toe leiden.

Daarom ben ik groot fan van respect en het niet veroordelen van mensen als hun mening of waardes niet op 1 lijn liggen van die van een ander. Iedereen is mens, iedereen is anders, iedereen heeft liefde en begrip nodig, iedereen hoort zich zichzelf te mogen voelen en zijn, hoe hij of zij prettig vind te willen voelen en zijn. Want iedereen is net zo veel waard. Ik ben opgelucht en blij om te zien of horen dat ik hier niet de enige in ben die zo denkt!
 
Iedereen heeft een menig, of dit de juiste is of niet? Ik heb mijn mening en is misschien anders dan de jouwe. Als er geen mening zou zijn, dan zou de wereld eentonig zijn. Het is gewoon het respect voor ieder zijn menig dat de dag van vandaag ver zoek is. Als het anoniem kan is het nog leuker en kunnen alle komen alle schunnige verwoording en weet ik nog meer naar boven . Omdat we denken ok ze kennen mij toch niet en mag het meer. Nee respect voor iedere mens of dier is niet veel gevraagd. Maar soms heel ver zoek.
Daardoor ben ik 2 jaar geleden ziek geworden en bouwde ik een muur rond mijn eigen persoon. Iedereen had commentaar en ik kon precies niets goed doen. Ik werd gelijk gemaakt met de grond. Ik ben ook maar een mens en mijn emmer was meer dan vol. Sorry dat ik dit schrijf maar ik zag op dat moment het leven niet meer zitten. Met de nodige begeleiding en mijn familie waar ik de nodige steun krijg ben ik er redelijk goed uitgekomen en probeer ik heel positief in het leven te staan en te genieten van de kleine dingen die mij gelukkig maken. Is dit een knuffel of een vriendelijk gebaar ik zal er het positieve van in zien en verder leven. Met andere woorden ben ook terug moeten opkomen en leren opkomen voor mijn mening. Deze was samen met mij de grond ingekropen. U eigen vrij geven voor andere mensen is voor sommige al een hele uitdaging. Daarom heb ik respect voor de andere omdat je nooit weet wat er achter die persoon schuil gaat.
 
Iedereen heeft een menig, of dit de juiste is of niet? Ik heb mijn mening en is misschien anders dan de jouwe. Als er geen mening zou zijn, dan zou de wereld eentonig zijn. Het is gewoon het respect voor ieder zijn menig dat de dag van vandaag ver zoek is. Als het anoniem kan is het nog leuker en kunnen alle komen alle schunnige verwoording en weet ik nog meer naar boven . Omdat we denken ok ze kennen mij toch niet en mag het meer. Nee respect voor iedere mens of dier is niet veel gevraagd. Maar soms heel ver zoek.
Daardoor ben ik 2 jaar geleden ziek geworden en bouwde ik een muur rond mijn eigen persoon. Iedereen had commentaar en ik kon precies niets goed doen. Ik werd gelijk gemaakt met de grond. Ik ben ook maar een mens en mijn emmer was meer dan vol. Sorry dat ik dit schrijf maar ik zag op dat moment het leven niet meer zitten. Met de nodige begeleiding en mijn familie waar ik de nodige steun krijg ben ik er redelijk goed uitgekomen en probeer ik heel positief in het leven te staan en te genieten van de kleine dingen die mij gelukkig maken. Is dit een knuffel of een vriendelijk gebaar ik zal er het positieve van in zien en verder leven. Met andere woorden ben ook terug moeten opkomen en leren opkomen voor mijn mening. Deze was samen met mij de grond ingekropen. U eigen vrij geven voor andere mensen is voor sommige al een hele uitdaging. Daarom heb ik respect voor de andere omdat je nooit weet wat er achter die persoon schuil gaat.
Voel je vooral niet gelegen om te zijn wie je bent, de dingen die geweest zijn zegt niets over wie je bent maar wel over hoe je geworden bent. Het feit dat je door blijft strijden ondanks het vallen ook op staat zorgt er voor dat je er sterker uit gaat komen dan dat je van te voren bent geweest.

Het leven is niet alleen positief en het zou naief zijn te denken dat het wel zo zou zijn. Dat is een valkuil omdat verwachtingen misschien niet zullen uitkomen waardoor je in teleurstelling verstrikt kan komen te raken. Maar positief blijven helpt ook een deel om af te wegen met de dingen die minder fijn zijn waardoor je uiteindelijk in balans met je zelf zou zijn. Daarom is het zo belangrijk te genieten van elk moment wanneer het kan. Met een oog naar hoe het ook anders zou kunnen. Ik ben blij om te horen dat je er zo positief in staat en ik vind het knap van je zn hele overwinning 💪
 
In tijden dat het wat minder ging dacht ik wel eens aan deze post. En de mooie lieve en steunende woorden van alle vreemdelingen die we van elkaar mogen zijn en blijven. Al zijn we zo vreemd nog niet aangezien we allemaal van binnen het zelfde zijn, en van buiten allemaal bij elkaar horen en verbonden staan.

Vandaag heb ik een mijlpaal bereikt. Na 3 en een half jaar onzekerheid heb ik dan eindelijk mn contract van mn huurwoning en is het echt van "mij". Ik had me nooit zo sterk kunnen voelen wetende dat jullie er allemaal zijn om me te horen, en begrijpen en steunen. Het heeft me heel veel goed gedaan en een plek gegeven om te mogen zijn en bestaan. Heel erg bedankt!
 
Nou mooi dat je nu eindelijk je contract hebt Don en dan heb je ook wat meer zekerheid denk ik en kun je verder. We hebben allemaal wel goede en slechte momenten en ik hoop voor jou dat je de weg naar boven kunt voortzetten.
 
Van harte gefeliciteerd! Ik weet dat je er hard voor gewerkt hebt en dat je het dus nu eindelijk voor elkaar gekregen hebt! Veel geluk met je 'nieuwe' woning! Ook van Joep natuurlijk.
 
Ha Don, en andere lezers.
Je berichten van vorig jaar had ik gemist en lees ik nu pas. Goed om te horen dat het leven je eens meezit, en gefeliciteerd met je woning.
Het (opnieuw) oppakken van de aquaria hobby is voor mij 4 jaar geleden begonnen toen ik tegen een burnout aanzat (althans, dat dacht ik toen) extreme vermoeidheid, pijn overal enz.. Nu na inmiddels al weer 6 maanden in de ziektewet is Fibromyalgie vastgesteld, en ben nu op het punt dat 600m lopen al te veel is.
Ik vind het mooi om te lezen dat je zoveel energie uit de hobby, maar ook uit het forum haalt, ook al valt het soms niet mee.
Ik wil je dan ook heel veel geluk wensen met je huisje, en kracht voor de momenten dat het even tegenzit.
Spread the love
 
Vandaag heb ik een mijlpaal bereikt. Na 3 en een half jaar onzekerheid heb ik dan eindelijk mn contract van mn huurwoning en is het echt van "mij". Ik had me nooit zo sterk kunnen voelen wetende dat jullie er allemaal zijn om me te horen, en begrijpen en steunen. Het heeft me heel veel goed gedaan en een plek gegeven om te mogen zijn en bestaan. Heel erg bedankt!
Proficiat Don (y)(y)(y)

Binnenkort dus met zijn allenl naar Don voor een house warming party:)
En ik heb mij al laten vertellen dat hij goede koffie heeft :ROFLMAO:
 
Proficiat Don (y)(y)(y)

Binnenkort dus met zijn allenl naar Don voor een house warming party:)
En ik heb mij al laten vertellen dat hij goede koffie heeft :ROFLMAO:
Ja ik ben overgestapt op jan linders huismerk en ik laat het verkrachten door mn bonenmaschiene 😂 smaakte uiteindelijk net zo lekker als me zelf gebrandde handgemalen met de hand gezette koffie! werd te duur 20 euro per kilo 😝 straks opzoek naar alternatief als ze de jan linders uit de grond komen trekken hier. Dikke kans dat er dan niet eens meer koffie in huis komt 😂

Eigenlijk wel jammer, de rauwe bonen kosten geen zak. Ik sta ze vrijwillig te branden zonder er iets voor te krijgen en nog durven ze 20 euro aan me te vragen 😂
 
Super te lezen dat je nu lekker kan gaan genieten van je woning en je hobby en je beter in je vel zit.
Kijk lekker vooruit want daar ligt je toekomst en focus op het perspectief wat er voor je open staat.
Ik weet zeker dat het jou allemaal gaat lukken want met empowerment en door niet meer in problemen te denken ga je een mooie toekomst tegemoed.
Natuurlijk zal je wel eens struikelen of vallen maar dan sta je gewoon weer op om met positieve energie verder te gaan.

Succes met alles kerel.
 

Terug
Bovenaan