SUPERFORMAAT !!!
Richtlijnen zijn heel handig als vertrekpunt van je gedachten en idee�n, maar niettemin nooit m��r dan richtlijnen. Het zijn algemene waarheden die voor elke soort zo'n beetje gelden, maar voor geen enkele soort (of zelfs individuele vis) precies.
Ze kunnen daarom je denkrichting wel een beetje bepalen, maar je zult toch z�lf verder moeten onderzoeken.
Algemene richtlijnen houden namelijk totaal geen rekening met de specifieke eigenschappen van een bepaalde vis(soort).
Sommige soorten hebben een 'slordige' stofwisseling en vervuilen het aquarium daardoor sterk, andere soorten voeden zich juist met restmateriaal en ontlasten het aquarium daardoor. Sommige soorten vormen ieder voor zich een territorium, andere soorten doen dat per koppel of harem en er zijn ook vissoorten die geen territorium kennen; zulk gedrag heeft gevolgen voor de mogelijkheid soorten te combineren en voor het aantal vissen dat je in een bepaald volume kunt houden.
Een paar richtlijnen die met jouw vraag te maken hebben zijn bijvoorbeeld:
- 1 centimeter vis per meter aquariumlengte;
- 1 gram vis per 3 liter aquariumwater;
- 3 het volume aquariumwater is 90% van het aquariumvolume;
- 1 territoriumvormende vis per halve meter aquariumlengte.
En waarschijnlijk zijn er nog wel een paar die ik niet ken.
En dan hebben we het nog niet eens over de waterwaarden (temperatuur, zuurgraad, hardheid) die vissen aan het aquariumwater stellen, de waterlaag (boven, midden, onder) waarin de verschillende vissen zich doorgaans ophouden en die waarin zij hun nest vormen, het verschil in eetgedrag en grootte tussen de verschillende vissoorten, de onderlinge concurrentie om het voer (brutalere en meer verlegen vissen), de strijd om schuilplekken, enzovoorts.
Kortom: RICHTLIJNEN ZIJN SLECHTS RICHTLIJNEN !!!
Maar �cht precies weten wat kan of hoe iets uitwerkt is onmogelijk. Er zijn gewoon t� veel dingen die een rol spelen, en bovendien is de ene vis van een soort ook nog eens de andere niet. Je kunt gewoon niet alles vooraf weten.
Maar er zijn w�l algemene leidraden waarvan je gebruik kunt maken.
Nu even terug naar jouw aquarium. In die 150 x 50 x 70 centimeters is namelijk heel wat mogelijk!
In ieder geval kan Mikrogeophagus ramirezi (antennebaars, papagaaivis) het daarin heel behoorlijk doen. Deze soort kan het best in een koppel of in een grote groep worden gehouden; ik zou zelf voor een koppel gaan.
Je hebt dan twee halve meters over voor eventuele andere territoriale vissen, dus een tweede dwergcichlide zou kunnen mits je voor genoeg schuilmogelijkheden en gebroken zichtlijnen zorgt. Daarvoor zijn tal van opties denkbaar, maar ik zou er geen al te veel grotere cichliden bij zetten.
Wat wel zou kunnen is bijvoorbeeld Cleithracara maronii (sleutelgatcichlide), Dicrossus filamentosa (schaakbordcichlide), Laetacara curviceps of Laetacara dorsigera (blauwborst- of roodborstcichlide), Nannacara anomala (dambordcichlide).
Of 1 van de vele Apistogramma-soorten. Ik zou dan echter niet voor de A. cacatuoides kiezen, omdat dit ��n van de agressievere familieleden is en andere bovendien mooier van kleur en tekening zijn, maar bijvoorbeeld A. hongsloi, A. macmasteri of A. viejita zou kunnen. Apistogramma borelli is een een heel mooie en niet al te moeilijke dwergcichlide, maar ook vrij verlegen waardoor de combinatie met M. ramirezi weleens heel verkeerd zou kunnen uitvallen. M. ramirezi en M. altispinosa lijken zoveel op elkaar dat ze onderling hun territorium verdedigen, zodat de combinatie van die twee niet wenselijk is.
En je zou z�lfs een derde dwergcichlide kunnen kiezen, maar dan zou ik het simpel houden en kiezen voor een weinigeisende vis, dus Cleithracara maronii, Dicrossus filamentosa of D. maculatus of Laetacara dorsigera.
Dwergcichliden, ook M. ramirezi, zijn behoorlijk bodem-ge�rienteerd. Maar dit laat op en bij de bodem voldoende ruimte voor andere bodemgerichte soorten over.
Er wordt vaak gezegd dat de eveneens bodemgerichte Corydoras-soorten (kleinere pantsermeervallen) het hele territoriumconcept niet snappen en daarom minder goed met M. ramirezi kunnen worden gecombineerd, temeer daar de verticale streep door de ogen die veel van deze soorten (evenals M. ramirezi) hebben tot agressie zou kunnen leiden. Ikzelf heb tot op heden echter geen enkele negatieve ervaing met deze combinatie.
Maar om problemen te voorkomen is het misschien slimmer om voor andere bodembewoners te kiezen, zoals bijvoorbeeld Brochis splendens, Dianema urostriata of D. longibarbus, of Hoplosternum thoracata.
In het midden van je bak en aan de oppervlakte zit dan nog niets.
Voor die middenzone zou ik persoonlijk een school van een wat hoger gebouwde tetra-soort kiezen, bijvoorbeeld: Hyphessobrycon amandae, H. bentosi, H. erythrostigma, H. pulchripinnis, Moekhausia sanctophilomenae, Moenkhousia pittieri, Pristella maxillaris. Lees lekker verder, want er zijn nog veel meer soorten !!!!!
En dan nog de bovenlaag.
Er zijn (in Zuid-Amerika) niet zo heel veel soorten die daar wonen. Maar de soorten die er wonen zijn dan ook wel de moeite waard. De gemarmerderde bijlzalm (Carnegiella strigata) is verreweg de bekendste, maar in jouw (en mijn!) maat bak zou je ook kunnen kiezen voor Gasteropelecus sternicla of G. maculatus, of voor Copella arnoldi of C. nattereri.
Tot slot is het een goed idee er een algenetende vis bij te zetten.
Ameca splendens (let op de waterwaarden!), Ancistrus cf. cirrhosus of een Otocinclus-soort zou daarvoor geschikt kunnen zijn.
Nog niet tureluurs? Geef ons dan je - misschien voorlopige - plan eens door!
