conversiefactor TDS en geleidbaarheid


Matts

Well-known member
Lid geworden
30 december 2018
Berichten
576
Leeftijd
32
Locatie
België
Ik heb sinds kort een nieuwe geleidbaarheid meter gekocht omdat mijn oude TDS meter niet meer werkte, de nieuwe meter geeft ook de TDS aan.
Er wordt een factor 0.5 gebruikt voor die berekening, als ik bijvoorbeeld 300µS/cm meet maakt die daar 150ppm van.
Hier op het forum en ook andere fora wordt er altijd gezegd dat de µs gelijk is aan de TDS x 1.56, oftewel een factor van 0.64.
Voor het zelfde voorbeeld als hierboven is 300µS dan gelijk aan ong. 192ppm.

Als ik bijvoorbeeld op onderstaande site kijk dan zie ik daar verschillende schalen. (640 voor de EU-markt, 550 en 500 voor de US-markt en 700 voor de Australische markt.)

De meter wordt gekalibreerd met een 1413 µS/cm oplossing en die conversiefactor naar TDS is ook in te stellen. Dus die ga ik maar even aanpassen.

Maar weet iemand waarom er in verschillende regio's andere conversiefactoren worden gebruikt? Google maakt me niet veel wijzer.
 

Wat ik heb kunnen begrijpen uit die hele lap tekst: Er is geen echte conversie. De vermenigvuldigingsfactor hangt af van de TDS. Na een bepaalde TDS waarde begint de geleidbaarheid minder hard te groeien omdat de ionen elkaar verzwakken ofzo. In principe is factor 0.64 wel het meest betrouwbaar en bij de conclusie staat zelfs factor 0.5 complete onzin is. Maar goed, gezien TDS meters eigenlijk de EC meten en die gelijk omrekenen, moet jij wel 0.5 blijven gebruiken. Edit: Ik lees nu dat je dat kan aanpassen, laat maar.
 
Laatst bewerkt:
Bedankt voor de link! Ik zal hem eens doorlezen als het wat minder laat is ;)
Blijft wel bizar dat verschillende landen een andere factor gebruiken...

Afgaande op de conclusie uit je link lijkt 0.64 dan inderdaad de beste instelling voor mijn meter.
 
Het enige wat ik erover kan zeggen is dat we hier vaak de ppm x1,56 doen om de uS te berekenen.
 
Het enige wat ik erover kan zeggen is dat we hier vaak de ppm x1,56 doen om de uS te berekenen.

Die waarde gebruikte ik ook altijd, dat is trouwens ook die 0.64 maar dan in omgekeerde richting van us naar ppm.

Maar zoals ik het begrijp zijn alle tds meters dus eigenlijk geleidbaarheid meters die naar ppm weergegeven. Heb je dan een meter die intern de 0.5 factor gebruikt zonder je dat weet dan zit je er met die x1,56 wel wat naast. Je moet dan maal 2 doen om de eigenlijke us te weten. Ook de ppm weergegeven op de tds meter is dan niet correct volgens onze 1,56\0.64, die is eigenlijk ietsje hoger.

Voor opvolging is dat geen ramp. Maar als je die meter gebruikt om ro-water aan te harden voor bijvoorbeeld taiwan bee garnalen dan zit je wel wat hoger dan je eigenlijk wilde.

Rekenvoorbeeldje:
Een tds van 200ppm weergegeven op een tds-meter die intern de 0.5 factor gebruikt, heeft origineel een US van 400 gemeten.
Doe je die 200 x1,56 dan kom je op een us van 312 en zit je meer dan 20% naast de originele 400us. Daarnaast is de tds waarde weergegeven op de meter volgens de Europese standaard dan ook fout, de eigenlijke tds is 256.
 
Ik heb sinds kort een nieuwe geleidbaarheid meter gekocht omdat mijn oude TDS meter niet meer werkte, de nieuwe meter geeft ook de TDS aan.
Er wordt een factor 0.5 gebruikt voor die berekening, als ik bijvoorbeeld 300µS/cm meet maakt die daar 150ppm van.
Hier op het forum en ook andere fora wordt er altijd gezegd dat de µs gelijk is aan de TDS x 1.56, oftewel een factor van 0.64.
Voor het zelfde voorbeeld als hierboven is 300µS dan gelijk aan ong. 192ppm.

Als ik bijvoorbeeld op onderstaande site kijk dan zie ik daar verschillende schalen. (640 voor de EU-markt, 550 en 500 voor de US-markt en 700 voor de Australische markt.)

De meter wordt gekalibreerd met een 1413 µS/cm oplossing en die conversiefactor naar TDS is ook in te stellen. Dus die ga ik maar even aanpassen.

Maar weet iemand waarom er in verschillende regio's andere conversiefactoren worden gebruikt? Google maakt me niet veel wijzer.

Heeft dit wellicht van doen met het metrieke stelsel grotendeels in Europa? In Amerika, Australië wordt gewerkt met stelsels die zelfs verschillen kennen in de onderlinge relatie. Zo gaan er 12 inches in een foot maar 3 foot in een Yard etc. Dat slaat dan natuurlijk ook terug in (conversie-)omrekeningen.
 
Zo gaan er 12 inches in een foot maar 3 foot in een Yard etc

Ook als je zoals ik maar maat 41 hebt:S :DD ;).
Nou al dat omreken gedoe vindt ik maar wat hoor en ik kan prima uit de voeten met mn geleidbaarheidsmeter die netjes in uS weergeeft.
 
TDS Total dissolved solids. Totaal opgeloste (ioniserende) stoffen.
Dat meet je eigenlijk gravimetrisch. Dus wegen.
Je dampt een liter water in, en je weegt het residue.

Dat is niet handig, dus zocht men naar iets anders. Dus de relatie tussen geleiding EC en TDS mg stof.

Een tds meter of geleidbaarheids meter, meet ALLEEN het geleidend vermogen van een oplossing.

De mate van geleiding geeft aan hoeveel ionen in oplossing zitten.

Echter niet ieder ion draagt evenveel bij aan de geleiding. Met andere worden. Een aantal mg keukenzout per liter geeft een andere geleiding dan een aantal mg soda.

De tds kan betekend worden via. TDS = EC x Ke
Waar Ke de correlatie factor is tussen TDS en EC
Deze waarde varieerd tussen 0,55 en 0,8

Wil je een TDS meter gaan gebruiken zul je eerst de Ke moeten bepalen van jou regio water.

In de tuinbouw zijn ze geinteresseerd in de NPK waarde van hun water.
Dus is de Ke bepaald voor de hoeveelheid NPK in water.

De Ke bepalen doe je door verschillende oplossingen te maken van bijv NPK in water.
Je weet de mg. Je bepaald de EC, en daar komt dan een Ke factor uit.

Wat ik hier daarom ook altijd zeg. Koop geen TDS meter. Als je wilt vergelijken is de EC de echte waarde. Zonder factor.
TDS kan van alles zijn.

 
Nou Marcel dat is een voor mij ingewikkeld verhaal maar het komt er dus op neer dat je eigenlijk als leek niks hebt aan een TDS meter?
Onderstaande is een van de veel verkochte TDS meters en als je het zo leest kun je het x1,56 doen om de uS te bepalen.

 
Nou Marcel dat is een voor mij ingewikkeld verhaal maar het komt er dus op neer dat je eigenlijk als leek niks hebt aan een TDS meter?
Onderstaande is een van de veel verkochte TDS meters en als je het zo leest kun je het x1,56 doen om de uS te bepalen.

Dan kun je toch net zo goed een EC meter kopen.

Want als de een zegt ik meet 256 TDS en de ander zegt ik meet 200 TDS.
Wat vergelijk je dan??

Dat de een zijn waarde moet verlagen??

Blijkt dat ze beide 400 EC hebben.......
 
Kortom je weet nooit welke stoffen er zijn en welke dus worden gemeten.
 
Voor degene die het leuk vinden hier nog een artikel over de geleidbaarheid;

 
Nou Marcel dat is een voor mij ingewikkeld verhaal maar het komt er dus op neer dat je eigenlijk als leek niks hebt aan een TDS meter?
Onderstaande is een van de veel verkochte TDS meters en als je het zo leest kun je het x1,56 doen om de uS te bepalen.


Waar bij mij dan de vraag omhoog komt; "waarom zou je dit allemaal willen weten?"
 
Waar bij mij dan de vraag omhoog komt; "waarom zou je dit allemaal willen weten?"

Ja heeft met osmotische druk te maken en hier staat er dan iets over maar dat is ook alles wat ik ervan begrijp:

 
Meer voor de vissen Ben, veel garnalen houders en lui met speciale vissen willen graag water met een lagere µS water, b.v. mijn maantjes zij geboren en opgegroeid met een waarde rond de 300 / 400 µS, mijn kraanwater hier zit tegen de 900 µS, dus dat is aanzienlijk en merk dat ook aan hun gedrag (wat slomer) dus voeg ik osmosewater toe om deze waarden lager te krijgen, wel is het zo dat het voor plantenbakken juist de hogere waarde tot een beter resultaat schijnt te leiden.
 
Hier idem als Ton.

Het geeft inzicht in de belasting van de bak. Mijn ververswater is 220 uS. Dus als mijn bak 250 uS meet, dan is er teveel belasting.
En dat kan van alles zijn. Bijvoorbeeld rest ionen van bemesting. Indikking door verdamping.
Of slordigheid van mijzelf. Een gieter teveel kraanwater erin ipv osmose.
 
Hier idem als Ton.

Het geeft inzicht in de belasting van de bak. Mijn ververswater is 220 uS. Dus als mijn bak 250 uS meet, dan is er teveel belasting.
En dat kan van alles zijn. Bijvoorbeeld rest ionen van bemesting. Indikking door verdamping.
Of slordigheid van mijzelf. Een gieter teveel kraanwater erin ipv osmose.
Dan scheelt dat nogal met het kraanwater met hier.
 
Meer voor de vissen Ben, veel garnalen houders en lui met speciale vissen willen graag water met een lagere µS water, b.v. mijn maantjes zij geboren en opgegroeid met een waarde rond de 300 / 400 µS, mijn kraanwater hier zit tegen de 900 µS, dus dat is aanzienlijk en merk dat ook aan hun gedrag (wat slomer) dus voeg ik osmosewater toe om deze waarden lager te krijgen, wel is het zo dat het voor plantenbakken juist de hogere waarde tot een beter resultaat schijnt te leiden.

Ah, dat maakt het inderdaad zinvol. Dank! Zelf doe ik niets met osmose en echt heel speciale vissen heb ik ook niet vandaar misschien het gebrek van deze kennis.
 
Hier idem als Ton.

Het geeft inzicht in de belasting van de bak. Mijn ververswater is 220 uS. Dus als mijn bak 250 uS meet, dan is er teveel belasting.
En dat kan van alles zijn. Bijvoorbeeld rest ionen van bemesting. Indikking door verdamping.
Of slordigheid van mijzelf. Een gieter teveel kraanwater erin ipv osmose.
Volgens mij is dat het enige waarvoor je die waarde kunt gebruiken.
Mijn kraanwater bedraagt 250 tot 300 en met mijn wekelijks verversen kom ik ook niet hoger.
Ik meet die waarde continu, maar een beetje biofilm aanslag op de elektrode en heb je al een mismeting...wekelijks schoonmaken. Dus voor mij is die meting totaal overbodig.
 
Ik denk dat de meeste mensen die electroden weinig tot nooit schoonmaken en hooguit in de bewaarvloeistof hebben al is dat vaak bij de goedkopere exemplaren ook niet het geval.
 

Terug
Bovenaan