Ronald_J
Well-known member
- Lid geworden
- 12 september 2021
- Berichten
- 1,383
- Leeftijd
- 47
Hallo Allemaal,
Even voorstellen. Wij zijn Karin en Ronald. Wonen sinds dik twee jaar samen. Karin zit nu bijna een jaar thuis met een burn-out. We hebben toch maar de knoop doorgehakt om weer een aquarium te nemen. Vroeger hadden we allebei vissen, maar al een lange tijd niet meer. Zeker als je lang thuis bent is het erg leuk om iets te kijken te hebben. We dachten dat dat lekker rustgevend zou zijn.
Dus wij rondsnuffelen op marktplaats. We hoopten een bak te vinden met een kastje eronder en de benodigdheden. Alles in een koop. Uiteindelijk kom je er dan achter dat er best veel mensen zijn die hun hobby beeindigen en de bak zelfs compleet met vissen aanbieden. Eigenlijk wilden we zelf iets nieuws beginnen, maar toen kwamen we langs een advertentie van iemand die uit elkaar was met zijn vriendin en het huis uit moest. De vissen konden niet blijven. Het leek ons een mooie beginnersbak. Vroeger hadden we een kleintje van 50 liter. Nu wilden we wel een iets serieuzere bak, maar niet meteen te groot. Zij hadden een Aquatlantis fusion 80 cm. Dat leek ons een mooie maat. Dus wij gaan kijken en meteen verliefd. Dus een afspraak gemaakt om de boel te gaan verhuizen. Toen begon de achtbaanrit.
De vorige eigenaar heeft al het water in emmers getapt. De vissen in zakken. Alleen de planten en de boden bleven in de bak achter. Alles achterin de auto en heel voorzichtig rijden. Bij ons aangekomen de hele boel naar boven gesjouwd naar ons appartement zonder lift. Water terug, vissen erin en we waren trotse eigenaren van een hele club vissen. De bak was goed smerig en het Superfish aquaflow filter zat na een kleine weer al vol, dus eerst maar eens een goed filter (Eheim 350) gekocht.
Een week later zaten we in de middag aan de thee toen we opgeschrikt werden door een harde tik. We zagen maanvis Oliver uit de bak springen. Gelukkig zat er een deksel op. Maar die sprong was niet de oorzaak van het geluid, maar het gevolg. We hoorden namelijk ineens water lopen. Arme Oliver de maanvis was gewoon geschrokken. Ik snel de slangen van het filter controleren, maar dat was het niet. Het water liep langs de onderkant van de bak. Er was een barst in de bodem gesprongen! 20 seconden laten zaten midden in een soort militaire operatie. De verhuisemmers snel weer tevoorschijn gehaald en zo snel mogelijk die bak leegtappen. Karin zocht ondertussen alle handdoeken in het hele huis bij elkaar om te dweilen. Toen er nog ongeveer een kwart water in de bak stond, en deze niet meer zo snel leegliep snel alle vissen uitgevangen en in emmers gedaan. Helaas geen tijd om ze netjes in zakjes te doen. En daarna de bak helemaal leeg gemaakt. Daarna heb ik snel de vissen naar Rifwachter in Hilversum gebracht, en gevraagd of ze daar konden logeren. Dat konden ze moeilijk weigeren. Gelukkig wilden ze ons helpen!
Ondanks alles wilden we toch niet opgeven en hebben we een nieuwe bak besteld. Een Aquatlantis Volga 180. Met 100cm iets langer dan de vorige bak. Meteen een gesprek gehad over de vissen. Het bleek dat de vorige eigenaar zich niet zo goed had laten informeren. We hadden 4 stuks regenboogvissen Boesemani. Het was ons al opgevallen dat er wat haat en nijd in de bak was. Deze waren eigenlijk te groot voor de bak. En de 100cm bak zou ook een probleem zijn. Deze jongens schijnen zomaar 20cm lang te kunnen worden. Dus maar afgesproken die achter te laten. Van de 3 ancistrus bleek er maar 1 een echte ancistrus te zijn. De andere 2 waren Gibbiceps. Een soort die echt de halve bak zou gaan vullen. Dus ook maar achtergelaten :-( Heel triest want het zijn echt hele mooie vissen, en interessant om naar te kijken. Maar we wilden ze dit niet aandoen.
Zo'n maanvis alleen in een bak van 40cm hoog is eigenlijk ook niet handig, maar we konden geen afscheid nemen. Dus toch maar weer mee naar huis genomen. Maar toen er de de volgende dag weer 5 kardinaal tetra's ontbraken (in de aquariumzaak waren er ook al 3 verdwenen) bleek dat het echt niet houdbaar was. Onze Oliver de maanvis had ze altijd met rust gelaten en ineens had hij de smaak te pakken. Dus toch maar weer teruggebracht. Is voor hem ook beter. Nu wordt hij weer bij een groep maanvissen geplaats.
De gibbiceps hebben we vervangen door 2 echte ancistrus en de 4 boesemani door diamantregenboogvissen. Ook maar weer nieuwe tetra's aangeschaft. Er waren er maar 4 over. Al met al is het een heel ander gezelschap geworden dan we oorspronkelijk gekocht hadden. We zien wel dat er meteen meer harmonie in de bak is. We wachten nog totdat de planten wat meer opkomen. Die zijn vrij klein gekocht. Een drijfplantje wil ik er nog bij doen voor wat schaduw. Ach ja, zo'n bak is ook eigenlijk nooit af.
We merken wel dat de angst voor een nieuw waterballet nog een beetje moet slijten. Bij elk tikje verstijfen we nog. We hebben 2 Sulawesi slakken die als hobby hebben om helemaal omhoog te kruipen en zich dan te laten vallen *tik*. Ach, dat went vast wel. We hebben al wel weer twee dagen genoten van onze nieuwe watervrienden 🙂
Even voorstellen. Wij zijn Karin en Ronald. Wonen sinds dik twee jaar samen. Karin zit nu bijna een jaar thuis met een burn-out. We hebben toch maar de knoop doorgehakt om weer een aquarium te nemen. Vroeger hadden we allebei vissen, maar al een lange tijd niet meer. Zeker als je lang thuis bent is het erg leuk om iets te kijken te hebben. We dachten dat dat lekker rustgevend zou zijn.
Dus wij rondsnuffelen op marktplaats. We hoopten een bak te vinden met een kastje eronder en de benodigdheden. Alles in een koop. Uiteindelijk kom je er dan achter dat er best veel mensen zijn die hun hobby beeindigen en de bak zelfs compleet met vissen aanbieden. Eigenlijk wilden we zelf iets nieuws beginnen, maar toen kwamen we langs een advertentie van iemand die uit elkaar was met zijn vriendin en het huis uit moest. De vissen konden niet blijven. Het leek ons een mooie beginnersbak. Vroeger hadden we een kleintje van 50 liter. Nu wilden we wel een iets serieuzere bak, maar niet meteen te groot. Zij hadden een Aquatlantis fusion 80 cm. Dat leek ons een mooie maat. Dus wij gaan kijken en meteen verliefd. Dus een afspraak gemaakt om de boel te gaan verhuizen. Toen begon de achtbaanrit.
De vorige eigenaar heeft al het water in emmers getapt. De vissen in zakken. Alleen de planten en de boden bleven in de bak achter. Alles achterin de auto en heel voorzichtig rijden. Bij ons aangekomen de hele boel naar boven gesjouwd naar ons appartement zonder lift. Water terug, vissen erin en we waren trotse eigenaren van een hele club vissen. De bak was goed smerig en het Superfish aquaflow filter zat na een kleine weer al vol, dus eerst maar eens een goed filter (Eheim 350) gekocht.
Een week later zaten we in de middag aan de thee toen we opgeschrikt werden door een harde tik. We zagen maanvis Oliver uit de bak springen. Gelukkig zat er een deksel op. Maar die sprong was niet de oorzaak van het geluid, maar het gevolg. We hoorden namelijk ineens water lopen. Arme Oliver de maanvis was gewoon geschrokken. Ik snel de slangen van het filter controleren, maar dat was het niet. Het water liep langs de onderkant van de bak. Er was een barst in de bodem gesprongen! 20 seconden laten zaten midden in een soort militaire operatie. De verhuisemmers snel weer tevoorschijn gehaald en zo snel mogelijk die bak leegtappen. Karin zocht ondertussen alle handdoeken in het hele huis bij elkaar om te dweilen. Toen er nog ongeveer een kwart water in de bak stond, en deze niet meer zo snel leegliep snel alle vissen uitgevangen en in emmers gedaan. Helaas geen tijd om ze netjes in zakjes te doen. En daarna de bak helemaal leeg gemaakt. Daarna heb ik snel de vissen naar Rifwachter in Hilversum gebracht, en gevraagd of ze daar konden logeren. Dat konden ze moeilijk weigeren. Gelukkig wilden ze ons helpen!
Ondanks alles wilden we toch niet opgeven en hebben we een nieuwe bak besteld. Een Aquatlantis Volga 180. Met 100cm iets langer dan de vorige bak. Meteen een gesprek gehad over de vissen. Het bleek dat de vorige eigenaar zich niet zo goed had laten informeren. We hadden 4 stuks regenboogvissen Boesemani. Het was ons al opgevallen dat er wat haat en nijd in de bak was. Deze waren eigenlijk te groot voor de bak. En de 100cm bak zou ook een probleem zijn. Deze jongens schijnen zomaar 20cm lang te kunnen worden. Dus maar afgesproken die achter te laten. Van de 3 ancistrus bleek er maar 1 een echte ancistrus te zijn. De andere 2 waren Gibbiceps. Een soort die echt de halve bak zou gaan vullen. Dus ook maar achtergelaten :-( Heel triest want het zijn echt hele mooie vissen, en interessant om naar te kijken. Maar we wilden ze dit niet aandoen.
Zo'n maanvis alleen in een bak van 40cm hoog is eigenlijk ook niet handig, maar we konden geen afscheid nemen. Dus toch maar weer mee naar huis genomen. Maar toen er de de volgende dag weer 5 kardinaal tetra's ontbraken (in de aquariumzaak waren er ook al 3 verdwenen) bleek dat het echt niet houdbaar was. Onze Oliver de maanvis had ze altijd met rust gelaten en ineens had hij de smaak te pakken. Dus toch maar weer teruggebracht. Is voor hem ook beter. Nu wordt hij weer bij een groep maanvissen geplaats.
De gibbiceps hebben we vervangen door 2 echte ancistrus en de 4 boesemani door diamantregenboogvissen. Ook maar weer nieuwe tetra's aangeschaft. Er waren er maar 4 over. Al met al is het een heel ander gezelschap geworden dan we oorspronkelijk gekocht hadden. We zien wel dat er meteen meer harmonie in de bak is. We wachten nog totdat de planten wat meer opkomen. Die zijn vrij klein gekocht. Een drijfplantje wil ik er nog bij doen voor wat schaduw. Ach ja, zo'n bak is ook eigenlijk nooit af.
We merken wel dat de angst voor een nieuw waterballet nog een beetje moet slijten. Bij elk tikje verstijfen we nog. We hebben 2 Sulawesi slakken die als hobby hebben om helemaal omhoog te kruipen en zich dan te laten vallen *tik*. Ach, dat went vast wel. We hebben al wel weer twee dagen genoten van onze nieuwe watervrienden 🙂
