Als fotograaf moet ik me toch even mee bemoeien
. Het advies over het statief wordt vaak gegeven, maar daar heb je eigenlijk alleen wat aan bij overzichtsfoto´s van het hele aquarium. Zodra je bewoners wilt gaan fotograferen heeft dat weinig zin. Een statief kan handig zijn bij stilstaande voorwerpen, maar is compleet waardeloos bij alles wat beweegt (of je moet sport- of natuurfotograaf zijn met een lens die zo groot is dat je niet meer uit de hand kunt fotograferen en b.v. een eenpoot statief de enige optie is, maar dat is hier niet aan de orde lijkt me). Aangezien de meeste vissen, misschien op bodembewoners na, bewegen, is dat bij aquariumfotografie eigenlijk alleen maar onhandig. Een flitser is dan een beter alternatief.
Dat het 70-300mm objectief niet bevallen is, is eigenlijk best logisch. Dit is een telelens, gemaakt om een onderwerp in de verte dichtbij te halen. Elk objectief heeft een minimale scherpstelafstand (deze staat op de lens of is anders bij de specificaties te vinden). Dit wil zeggen dat als de afstand tussen het objectief en het voorwerp dat je wilt fotograferen minimaal x cm moet zijn. Is de lens dichter bij het voorwerp, dan kan hij niet meer scherpstellen; dat merk je omdat hij steeds aan het zoeken is en hij het niet doet als je een foto wilt maken. Telelenzen hebben over het algemeen een grote minimale scherpstelafstand. Ik heb even bij mijn eigen teleobjectieven gekeken en daar is deze afstand 1,2m en 1,5m. Dat wil zeggen dat je minimaal 1,2 of zelfs 1,5 meter van je aquarium af moet zitten, wil je überhaupt een foto kunnen maken. Dat is dus erg onhandig. Deze objectieven zijn fijn bij bijvoorbeeld natuurfotografie of sportfotografie, maar voor een aquarium niet geschikt.
Je wilt eigenlijk precies het tegenovergestelde en dat is een macro-lens. Deze lens vergroot niet meer dan een ´gewoon´ objectief (wat veel mensen denken) maar zorgt ervoor dat je dichterbij het voorwerp kunt fotograferen (ik noem dat altijd gekscherend voetzoom, want een meter naar voren lopen is ook gewoon inzoomen). Je kunt verschillende soorten macro-lenzen kopen. Deze zijn grofweg in 3 categorieën in te delen, rond de 60mm, rond de 100mm en rond de 180mm (zijn vaak erg duur). Een 100mm objectief heeft een grotere brandpuntsafstand (dus meer zoom) dan een 60mm objectief, maar vaak ook een grotere scherpstelafstand, dus qua resultaat maakt dat niet zo heel veel uit. Waar je vooral naar moet kijken, is wat je wilt fotograferen. Stel je vissen zijn totaal niet schuw en hebben er geen moeite mee dat je bovenop het aquarium gaat zitten, dan is een 60mm lens prima. Mochten de vissen wegzwemmen als je zo dichtbij komt of je wilt naast de vissen ook andere dieren, zoals insecten met de macro-lens gaan fotograferen, dan kun je beter kiezen voor een 100mm lens. Vooral bij macrofoto´s van insecten is dat erg fijn, omdat je snel wegvliegen als je te dichtbij komt. Het nadeel is wel dat een 100mm objectief vaak duurder is dan een 60mm objectief.
Wil je helemaal een super macrolens, dan zijn er tegenwoordig modellen op de markt met IS (stabilisator, zodat kleine bewegingen en trillingen worden opgevangen). Vooral bij macro is dit erg fijn, omdat je daarbij vaak in niet al te stabiele houdingen zit, waardoor het lastiger is om je camera stil te houden. Maar hier hangt helaas ook een flink prijskaartje aan.
Wat betreft de tip hierboven over de grote opening (klein diafragma getal), dat is voor macro ook een misvatting. Hoe dichter je bij een voorwerp komt, hoe kleiner de scherpte-diepte wordt. Dat wil zeggen dat als je van dichtbij met groot diafragma van b.v F/1.8 of F/2.8 gaat fotograferen er maar heel weinig op de foto scherp is. Stel je wilt dan een vis fotograferen en deze zwemt niet parallel aan de ruit (wat ze bijna nooit 100% doen), dan is b.v. zijn oog wel scherp, maar de rugvin al niet meer. Daarnaast loop je bij een groot diafragma ook heel erg het risico dat de vissen uit de scherpte zwemmen. Omdat er maar zo weinig scherp is, luistert dat erg nauw. Beweegt een vis dan ook maar een klein beetje tussen het moment dat je scherpstelt en je het moment dat je daadwerkelijk de foto maakt, dan gaat het al mis. De F/2.8 van de meeste macrolenzen is dus prima en in de praktijk zul je (als je zover bent dat je dit soort dingen handmatig gaat instellen) bijna altijd een kleiner diafragma (groter getal) gaan gebruiken.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt!
