Na het nodige in te lezen start ik toch maar eens een eigen post.
De aanleiding is een kweek die ik zelf ook niet had verwacht.
Ik geef relatief weinig levend voer, ongeveer eens in de maand.
Te weinig waterwissels als ik de meeste blogs lees, maar dan ineens een grote.
Recent heb ik bij een waterverversing per ongeluk de temperatuur op laten lopen van 24 naar 29 graden, dus zo vriendelijk ben ik niet voor mijn vis, waarvoor excuses "sorry visjes".
Daarnaast heb ik een schooltje Vorkstaart blauwoogje (Pseudomugil furcatus), dus alles wat klein is word direct geproefd.
Desondanks kweken de RedRilli garnalen (Neocaridina heteropoda) de bak uit.
De Labeo (bicolor) is de baas, en jaagt wel eens, maar ik vermoed dat hij niet zo goed kan zien.
Als laatste nog drie ancistrussen van dit jaar, dus die zie ik bijna nooit.
Daarnaast Co2 uit een fles en mede daardoor heb ik de meeste waarden redelijk stabiel op PH7, KH6, GH10, NO2=0, NO3=30
Bij het nodige snoeiwerk zag ik ineens een gek klein zilveren visje rondzwemmen, heel stabiel in de stroming
photos.app.goo.gl
Deze was eenvoudig in een netje te krijgen en het bleek een kleine Halfsnavelbek (Dermogenys Pusillus) te zijn.
8 november 1e jong, omdat ze wel erg wit is heet ze nu al sneeuwwitje, totdat ze een mannetje blijkt te zijn.
Daar heb ik 1 mannetje van, relatief klein ondanks dat mannetje kleiner zijn, vermoed ik dat hij de jongste van de drie is.
Dus ook twee vrouwtjes, de oudste heeft recent haar bek gebroken, daarna drie dagen niet/slecht gegeten, maar daarna was ze weer de baas van de andere twee.
De uren en dagen na het vangen van dit jong heb ik nog een paar keer gekeken, maar blijkbaar was dit de enige die de hongerige kaken van de furcatissen (of pa en ma) heeft overleefd.
Aangezien de draagtijd 2 maand is had ik niets meer verwacht, kweek met halfsnavelbekjes is lastig staat op de blogs.
Dus dat ik 23 november weer jongen zie is helemaal niet verwacht, dit keer zijn het er 7, de dwergen.
De verwachting is dat het jonge vrouwtje verantwoordelijk is voor het legsel van de 8e en de oudere voor het legsel van de 23e, dit omdat ze nu wel erg hongerig is.
Bij het voeren van rode muggenlarven aan de oudste is 1 van de jongeren wel erg gretig.
photos.app.goo.gl
De filmpjes die je bij anderen ziet, waarbij de jongen er half uit komen heb ik dus niet, blijkbaar heb ik genoeg beschutting zodat ze zichzelf een tijdje kunnen redden.
photos.app.goo.gl
Sneeuwwitje eet haar halfbroers ook niet op, dus zitten ze nu gezellig in 1 kweekbakje, maar het is er zo druk dat ze niet allemaal aan het oppervlak kunnen.
Een tweede kweekbakje is al geregeld en komt er aan.
24e krijg ik wat watervlooien, deze leveren een meer constante bron van voer op dan ik kan geven, maar alleen de oudste krijgt er een paar te pakken, een paar jongeren jagen er wel achter aan, maar eten ze niet op.
De jongeren zitten nog steeds aan het droogvoer, extra fijn, speciaal voor jongbroed.
Ze eten alleen de proteïnen en de voeders op algbasis laten ze over aan de garnalen.
Het voordeel van de drukke kweekbak is dat het voer eigenlijk alleen interessant is als het net op het oppervlak valt, dus zodra het start te zinken komen de vissen iets dieper aan de beurt, waardoor meer voer op komt en er dus minder voer op de bodem valt.
Maar het voer op de bodem vinden de garnalen dan wel weer, hierdoor durf ik vaker en meer te voeren zonder risico op schimmels.
De 26e zijn ze er alle 8 nog, er is er 1 waar ik me zorgen om maak, hij ziet er zwak uit, maar voorlopig zie ik hem af en toe iets voer pakken.
photos.app.goo.gl
Ik maak deze blog ter lering en vermaak, als er tips zijn is dat mooi meegenomen.
Tips in de trant van, meer levend voer, of betere waterwissels worden ter info aangenomen, ik doe mijn best.
Vraagje voor de medekwekers, na hoeveel weken gaan de jongen pa en ma ontmoeten, wat is een handige afmeting om ze niet als snack te laten eindigen.
De aanleiding is een kweek die ik zelf ook niet had verwacht.
Ik geef relatief weinig levend voer, ongeveer eens in de maand.
Te weinig waterwissels als ik de meeste blogs lees, maar dan ineens een grote.
Recent heb ik bij een waterverversing per ongeluk de temperatuur op laten lopen van 24 naar 29 graden, dus zo vriendelijk ben ik niet voor mijn vis, waarvoor excuses "sorry visjes".
Daarnaast heb ik een schooltje Vorkstaart blauwoogje (Pseudomugil furcatus), dus alles wat klein is word direct geproefd.
Desondanks kweken de RedRilli garnalen (Neocaridina heteropoda) de bak uit.
De Labeo (bicolor) is de baas, en jaagt wel eens, maar ik vermoed dat hij niet zo goed kan zien.
Als laatste nog drie ancistrussen van dit jaar, dus die zie ik bijna nooit.
Daarnaast Co2 uit een fles en mede daardoor heb ik de meeste waarden redelijk stabiel op PH7, KH6, GH10, NO2=0, NO3=30
Bij het nodige snoeiwerk zag ik ineens een gek klein zilveren visje rondzwemmen, heel stabiel in de stroming
0 new items by D Kroese
photos.app.goo.gl
8 november 1e jong, omdat ze wel erg wit is heet ze nu al sneeuwwitje, totdat ze een mannetje blijkt te zijn.
Daar heb ik 1 mannetje van, relatief klein ondanks dat mannetje kleiner zijn, vermoed ik dat hij de jongste van de drie is.
Dus ook twee vrouwtjes, de oudste heeft recent haar bek gebroken, daarna drie dagen niet/slecht gegeten, maar daarna was ze weer de baas van de andere twee.
De uren en dagen na het vangen van dit jong heb ik nog een paar keer gekeken, maar blijkbaar was dit de enige die de hongerige kaken van de furcatissen (of pa en ma) heeft overleefd.
Aangezien de draagtijd 2 maand is had ik niets meer verwacht, kweek met halfsnavelbekjes is lastig staat op de blogs.
Dus dat ik 23 november weer jongen zie is helemaal niet verwacht, dit keer zijn het er 7, de dwergen.
De verwachting is dat het jonge vrouwtje verantwoordelijk is voor het legsel van de 8e en de oudere voor het legsel van de 23e, dit omdat ze nu wel erg hongerig is.
Bij het voeren van rode muggenlarven aan de oudste is 1 van de jongeren wel erg gretig.
0 new items by D Kroese
photos.app.goo.gl
De filmpjes die je bij anderen ziet, waarbij de jongen er half uit komen heb ik dus niet, blijkbaar heb ik genoeg beschutting zodat ze zichzelf een tijdje kunnen redden.
0 new items by D Kroese
photos.app.goo.gl
Sneeuwwitje eet haar halfbroers ook niet op, dus zitten ze nu gezellig in 1 kweekbakje, maar het is er zo druk dat ze niet allemaal aan het oppervlak kunnen.
Een tweede kweekbakje is al geregeld en komt er aan.
24e krijg ik wat watervlooien, deze leveren een meer constante bron van voer op dan ik kan geven, maar alleen de oudste krijgt er een paar te pakken, een paar jongeren jagen er wel achter aan, maar eten ze niet op.
De jongeren zitten nog steeds aan het droogvoer, extra fijn, speciaal voor jongbroed.
Ze eten alleen de proteïnen en de voeders op algbasis laten ze over aan de garnalen.
Het voordeel van de drukke kweekbak is dat het voer eigenlijk alleen interessant is als het net op het oppervlak valt, dus zodra het start te zinken komen de vissen iets dieper aan de beurt, waardoor meer voer op komt en er dus minder voer op de bodem valt.
Maar het voer op de bodem vinden de garnalen dan wel weer, hierdoor durf ik vaker en meer te voeren zonder risico op schimmels.
De 26e zijn ze er alle 8 nog, er is er 1 waar ik me zorgen om maak, hij ziet er zwak uit, maar voorlopig zie ik hem af en toe iets voer pakken.
0 new items by D Kroese
photos.app.goo.gl
Ik maak deze blog ter lering en vermaak, als er tips zijn is dat mooi meegenomen.
Tips in de trant van, meer levend voer, of betere waterwissels worden ter info aangenomen, ik doe mijn best.
Vraagje voor de medekwekers, na hoeveel weken gaan de jongen pa en ma ontmoeten, wat is een handige afmeting om ze niet als snack te laten eindigen.