Giebeltje
Well-known member
Freek Vonk vertelde in DWDD university over het vermogen van Goudvissen om infrarood licht te zien. Jonathan Balcombe schreef het boek " What a Fish knows" ( Het geheime leven van vissen), waarin hij veel interessante feiten boven tafel brengt. Maar... hoe intelligent zijn onze eigen vissen eigenlijk? Daar ben ik eigenlijk best benieuwd naar.
Eerst mijn eigen ervaringen:
Herkennen vissen personen? Volgens mij wel. Ik had ooit een bakje op mijn bureau bij DHL staan, het bakje waar nu slakken in wonen. In dat bakje zat 1 vrouwelijke gup, Josephine. Ik voerde haar iedere morgen, en als ik de deur binnenkwam, zwom zij naar die kant van haar verblijf. Toen ik met vakantie ging, voerden mijn collega's haar. Maar, vertelden zij, het visje zwom nooit zo enthousiast richting deur als wanneer ik op kantoor was. Voorbeeld nummer twee: Als ik hier de kamer binnenkom, zwemmen mijn Sluierstaarten altijd naar de rechterkant van de bak. Mijn computer staat rechts naast de bak, en ik kom altijd vanaf de rechterkant naar de bak toe. Maar mijn vissen gaan al naar de rechterkant als ik nog maar in de deuropening sta en ik hoef niet eens iets te zeggen. Als mijn man binnenkomt, gaat hij meestal naar de zithoek, links van de bak. Of hij pakt zijn gitaar om te gaan spelen. Als hij speelt gaan de vissen heel relaxed aan de linkerkant van de bak in de stroming hangen, blijkbaar een prettige ervaring voor hen. Zodra mijn man, zelfs zonder iets te zeggen, in de deuropening verschijnt, zwemmen de vissen naar links. Het lijkt er dus heel erg op, dat de vissen prima herkennen wie er de kamer binnenkomt.
Weten vissen hoe laat het is? Rond voertijd gaan de vissen hier heel erg hun best doen om mijn aandacht te trekken. Ik heb er ooit een in een open bak gehad die met de staart op het wateroppervlak sloeg, zodat de druppels je om de oren vlogen.
Hoe is dat bij jullie eigen vissen?
Eerst mijn eigen ervaringen:
Herkennen vissen personen? Volgens mij wel. Ik had ooit een bakje op mijn bureau bij DHL staan, het bakje waar nu slakken in wonen. In dat bakje zat 1 vrouwelijke gup, Josephine. Ik voerde haar iedere morgen, en als ik de deur binnenkwam, zwom zij naar die kant van haar verblijf. Toen ik met vakantie ging, voerden mijn collega's haar. Maar, vertelden zij, het visje zwom nooit zo enthousiast richting deur als wanneer ik op kantoor was. Voorbeeld nummer twee: Als ik hier de kamer binnenkom, zwemmen mijn Sluierstaarten altijd naar de rechterkant van de bak. Mijn computer staat rechts naast de bak, en ik kom altijd vanaf de rechterkant naar de bak toe. Maar mijn vissen gaan al naar de rechterkant als ik nog maar in de deuropening sta en ik hoef niet eens iets te zeggen. Als mijn man binnenkomt, gaat hij meestal naar de zithoek, links van de bak. Of hij pakt zijn gitaar om te gaan spelen. Als hij speelt gaan de vissen heel relaxed aan de linkerkant van de bak in de stroming hangen, blijkbaar een prettige ervaring voor hen. Zodra mijn man, zelfs zonder iets te zeggen, in de deuropening verschijnt, zwemmen de vissen naar links. Het lijkt er dus heel erg op, dat de vissen prima herkennen wie er de kamer binnenkomt.
Weten vissen hoe laat het is? Rond voertijd gaan de vissen hier heel erg hun best doen om mijn aandacht te trekken. Ik heb er ooit een in een open bak gehad die met de staart op het wateroppervlak sloeg, zodat de druppels je om de oren vlogen.
Hoe is dat bij jullie eigen vissen?