M
Mieke91
Guest
Tris tobt al een poosje met zijn gezondheid. We hebben al vanalles geprobeerd, maar het blijft onduidelijk wat er nu precies aan de hand is. Wie denkt mee?
Behandeling tot nu toe:
23 juni - Tris zwom nog gewoon, maar had wel rare plekjes in/aan zn staart, net haaltjes ofzo. Drie keer een zoutbadje gedaan met 3 minuten in 25g/L.
5 juli - Middenin de hittegolf, Tris lag de hele dag op zijn zij. Het rare daaraan was de zij, want hij was daarvoor al niet de meest actieve vis (zat vaak in zijn hoekje een beetje op zn plek). Watertemperatuur was 25 graden.
8 juli - Afstrijkje laten maken bij de koidealer. Tris was schoon. De man dacht aan iets bacterieels en adviseerde zout.
9-18 juli - Zoutgehalte opgebouwd naar 4 gram per liter.
14 juli - medicijnbadje met bactopur direct (half uur in een emmer met een tabletje)
19 juli - Situatie eerder slechter dan beter, huid waar hij op ligt ook beschadigd. De haaltjes in zijn staart lijken wel beter. Weer medicijnbadje met bactopur direct. Er komt allemaal zooi van hem af.
Advies van sluierstaarthouders in Amerika: Dagelijks 80% verversen, zoutgehalte van 4 gram aanhouden en medicinaal voeren, net zo lang tot het over is.
21 juli - Tris in quarantainebak geplaatst en een normale kuur bactopur direct gestart voor drie dagen. Gedurende die tijd met de hand doperwtjes gevoerd om verstopping uit te sluiten en elke dag 65% ververst (meer kon niet, dan zou Tris droog komen te liggen) en het filtertje omgespoeld.
Hier is zijn kleur nog wel behoorlijk zwart.
24 juli - 100% waterverversing om de medicatie eruit te krijgen. In vier dagen zout opgebouwd naar 4g/L. Begonnen met medicinaal voer. Ik moest hem wel met de hand voeren, maar dan was hij ook heel gretig. Poep was redelijk normaal, maar wel kleinere en dunnere stukjes dan ik van zulke grote vissen gewend ben (maar ik vond het ook lastig in te schatten hoeveel ik hem moest voeren, ik denk dat we rond 20-30 korreltjes per dag zaten na een paar dagen).
De huid waar hij op ligt is wel opgeknapt. Hij heeft er met verversen twee schubben afgebotst tegen de pomp (daarna heb ik telkens de pomp er helemaal uitgehad met verversen) maar die kant is verder wel goed opgeknapt.
Dit regime (4 gram zout per liter, elke dag verversen, medicinaal voer) heb ik volgehouden tot 4 augustus. Eerst ging het beter: Tris kwam telkens iets verder omhoog om het voer te pakken. Hij zwom ook driftiger door de bak, wel telkens korte stukjes, maar toch echt actiever. Ik begon me af te vragen of hij niet gewoon zo gewend was aan gevoerd worden, dattie zelf geen moeite meer deed. Dus ik probeerde hem te trainen naar het wateroppervlak te komen met eten, zodat hij dat in de grote bak zelf weer kon doen. Het idee was: zodra ik hem zelfstandig zie eten, mag hij terug. Begin augustus ging het echter weer minder goed: Tris produceerde steeds meer slijm, wat losliet en in het filter terecht kwam als een vieze laag. De bak stonk ook.
6 augustus - Tris is weer terug in de grote bak.
Huidige symptomen:
Hangt op de bodem op zijn rechterzij. Verplaatst zich wel steeds door de bak (als ik net niet kijk). Als hij zwemt, is het rechtop, maar dat doet hij niet zo vaak. Staart is rood, maar lang zo rood niet meer als het was. Witte waas over zijn schubben, maar minder dikke slijmlaag dan eerder deze week. Als het eten bijna in zn mond valt, hapt hij wel enthousiast, maar hij doet niet echt veel moeite om erbij te komen als het te ver weg is.
De vraag is: wat mankeert eraan ('zwemblaasprobleem' dekt de lading niet, want hij heeft allemaal uiterlijke symptomen) en wat kunnen we er eventueel nog aan doen?
Behandeling tot nu toe:
23 juni - Tris zwom nog gewoon, maar had wel rare plekjes in/aan zn staart, net haaltjes ofzo. Drie keer een zoutbadje gedaan met 3 minuten in 25g/L.
5 juli - Middenin de hittegolf, Tris lag de hele dag op zijn zij. Het rare daaraan was de zij, want hij was daarvoor al niet de meest actieve vis (zat vaak in zijn hoekje een beetje op zn plek). Watertemperatuur was 25 graden.
8 juli - Afstrijkje laten maken bij de koidealer. Tris was schoon. De man dacht aan iets bacterieels en adviseerde zout.
9-18 juli - Zoutgehalte opgebouwd naar 4 gram per liter.
14 juli - medicijnbadje met bactopur direct (half uur in een emmer met een tabletje)
19 juli - Situatie eerder slechter dan beter, huid waar hij op ligt ook beschadigd. De haaltjes in zijn staart lijken wel beter. Weer medicijnbadje met bactopur direct. Er komt allemaal zooi van hem af.
Advies van sluierstaarthouders in Amerika: Dagelijks 80% verversen, zoutgehalte van 4 gram aanhouden en medicinaal voeren, net zo lang tot het over is.
21 juli - Tris in quarantainebak geplaatst en een normale kuur bactopur direct gestart voor drie dagen. Gedurende die tijd met de hand doperwtjes gevoerd om verstopping uit te sluiten en elke dag 65% ververst (meer kon niet, dan zou Tris droog komen te liggen) en het filtertje omgespoeld.
Hier is zijn kleur nog wel behoorlijk zwart.
24 juli - 100% waterverversing om de medicatie eruit te krijgen. In vier dagen zout opgebouwd naar 4g/L. Begonnen met medicinaal voer. Ik moest hem wel met de hand voeren, maar dan was hij ook heel gretig. Poep was redelijk normaal, maar wel kleinere en dunnere stukjes dan ik van zulke grote vissen gewend ben (maar ik vond het ook lastig in te schatten hoeveel ik hem moest voeren, ik denk dat we rond 20-30 korreltjes per dag zaten na een paar dagen).
De huid waar hij op ligt is wel opgeknapt. Hij heeft er met verversen twee schubben afgebotst tegen de pomp (daarna heb ik telkens de pomp er helemaal uitgehad met verversen) maar die kant is verder wel goed opgeknapt.
Dit regime (4 gram zout per liter, elke dag verversen, medicinaal voer) heb ik volgehouden tot 4 augustus. Eerst ging het beter: Tris kwam telkens iets verder omhoog om het voer te pakken. Hij zwom ook driftiger door de bak, wel telkens korte stukjes, maar toch echt actiever. Ik begon me af te vragen of hij niet gewoon zo gewend was aan gevoerd worden, dattie zelf geen moeite meer deed. Dus ik probeerde hem te trainen naar het wateroppervlak te komen met eten, zodat hij dat in de grote bak zelf weer kon doen. Het idee was: zodra ik hem zelfstandig zie eten, mag hij terug. Begin augustus ging het echter weer minder goed: Tris produceerde steeds meer slijm, wat losliet en in het filter terecht kwam als een vieze laag. De bak stonk ook.
6 augustus - Tris is weer terug in de grote bak.
Huidige symptomen:
Hangt op de bodem op zijn rechterzij. Verplaatst zich wel steeds door de bak (als ik net niet kijk). Als hij zwemt, is het rechtop, maar dat doet hij niet zo vaak. Staart is rood, maar lang zo rood niet meer als het was. Witte waas over zijn schubben, maar minder dikke slijmlaag dan eerder deze week. Als het eten bijna in zn mond valt, hapt hij wel enthousiast, maar hij doet niet echt veel moeite om erbij te komen als het te ver weg is.
De vraag is: wat mankeert eraan ('zwemblaasprobleem' dekt de lading niet, want hij heeft allemaal uiterlijke symptomen) en wat kunnen we er eventueel nog aan doen?