Morgen allen,
Een tijd geleden toen ik begon met mijn BlueMarine60 haalde ik altijd osmosewater bij Ocean&Lake, in mijn studentenhuis was het onmogelijk om een osmoseapparaat aan te sluiten. Toen heb ik nooit problemen gehad maar toen ik na een jaartje het osmosewater van mijn werk (laboratorium, Osmotron) begon te gebruiken kwamen er wat dinos opzetten. Nu was dat tegelijk met de periode dat ik wat minder onderhoud pleegde, de bak door ze zomerse dagen te heet werd en ik ging verhuizen. Na de verhuizing werd het alleen maar erger en toen ben ik uiteindelijk gestopt. De oorzaak heb ik nooit echt uitgezocht maar ik vermoed een combinatie van te lage waardes (NO3 altijd 0,0 ook al voerde ik meer en had ik de afschuimer uit), en mogelijk silicaat in het osmosewater van mijn werk. Ik heb toen bij de LFS het osmosewater eens met een Salifert Silicaat testje gemeten, die kwam op 0 uit.
Op het lab hebben ze nu een nieuw osmoseapparaat (Luron) met een TDS van 5,5uS/3,62ppm aldus het industriële apparaat, of, aldus een metertje van wat uit de kraan komt, TDS van 10uS/6,4ppm. Voor het lab hoeft de TDS waarde niet per se 0 te zijn dus voor hun maakt het niets uit, maar voor een aquarium mogelijk wel.
Valt er iets te zeggen over wat er nog in het osmosewater zit? Hoe schatten jullie de kansen in dat het gebruik van dit water grote problemen gaat geven? Ik had al wel gevonden dat een heel klein beetje Natrium een zelfde geleidbaarheid kan geven als een hele berg silicaat, dus dat maakt het inschatten van de kwaliteit misschien lastig...
Een tijd geleden toen ik begon met mijn BlueMarine60 haalde ik altijd osmosewater bij Ocean&Lake, in mijn studentenhuis was het onmogelijk om een osmoseapparaat aan te sluiten. Toen heb ik nooit problemen gehad maar toen ik na een jaartje het osmosewater van mijn werk (laboratorium, Osmotron) begon te gebruiken kwamen er wat dinos opzetten. Nu was dat tegelijk met de periode dat ik wat minder onderhoud pleegde, de bak door ze zomerse dagen te heet werd en ik ging verhuizen. Na de verhuizing werd het alleen maar erger en toen ben ik uiteindelijk gestopt. De oorzaak heb ik nooit echt uitgezocht maar ik vermoed een combinatie van te lage waardes (NO3 altijd 0,0 ook al voerde ik meer en had ik de afschuimer uit), en mogelijk silicaat in het osmosewater van mijn werk. Ik heb toen bij de LFS het osmosewater eens met een Salifert Silicaat testje gemeten, die kwam op 0 uit.
Op het lab hebben ze nu een nieuw osmoseapparaat (Luron) met een TDS van 5,5uS/3,62ppm aldus het industriële apparaat, of, aldus een metertje van wat uit de kraan komt, TDS van 10uS/6,4ppm. Voor het lab hoeft de TDS waarde niet per se 0 te zijn dus voor hun maakt het niets uit, maar voor een aquarium mogelijk wel.
Valt er iets te zeggen over wat er nog in het osmosewater zit? Hoe schatten jullie de kansen in dat het gebruik van dit water grote problemen gaat geven? Ik had al wel gevonden dat een heel klein beetje Natrium een zelfde geleidbaarheid kan geven als een hele berg silicaat, dus dat maakt het inschatten van de kwaliteit misschien lastig...
Laatst bewerkt:
