Leesvoer voor je is van een dierenarts. De medicatie adviesen zou ik niet zo maar even erin kiepen hoor. Zitten wat sterke spulletjes bij. Ga dan eerst goed orienteren op internet hoe, wat etc.
Ichthyophthyrius multifi liis (Ich, witte stip)
Deze visparasiet is herkenbaar aan de witte bolletjes (stippen)
op de huid. Ichthyophthyrius komt voor bij alle vissoorten,
zowel in koud als in warm water. Warmwatervissen kunnen
bij grote aantallen parasieten massale sterfte vertonen.
Niet iedere vissoort is even gevoelig.
In het jonge stadium is de parasiet klein en bevindt zich in de
huid van de vis. Pas bij een grootte van 0,2 tot 1 millimeter
zijn de parasieten met het blote oog te zien. Ook kunnen de
kieuwen van de vis zijn aangetast zonder zichtbare stippen op
de huid. De ontwikkelingscyclus van de parasiet is sterk afhankelijk
van de watertemperatuur. Bij 28 graden Celcius
duurt de cyclus drie tot zeven dagen, bij 18 graden veertien
tot eenentwintig dagen. Een deel van de levenscyclus van
I. multifi liis speelt zich af onder de huid van de visgastheer.
De volwassen parasiet (0,2 tot 0,5 millimeter groot) heeft een
rond tot ovaalvormig lichaam dat rondom bedekt is met rijen
trilharen (ciliën), die zorgen voor een draaiende voortbeweging.
In het lichaam ligt verder een typische grote, licht gekleurde,
hoefi jzervormige kern, samen met meerdere vacuolen.
De parasiet ligt in de slijmhuid van de vis (epidermis),
waar hij zich voedt met celmateriaal van de gastheer. Door de
voortdurende draaiende beweging raakt de huid geïrriteerd
en vindt er extra slijmvorming plaats.
Als I. multifi liis volwassen is geworden (en dat kan al na vier
dagen het geval zijn), breekt hij door de huid van de vis heen
en verlaat zijn gastheer. De vrijzwemmende parasiet zwemt
vervolgens naar de bodem en hecht zich aan planten en
bodemmateriaal, waar hij zich inkapselt. In de parasiet vinden
nu meerdere celdelingen plaats. Op deze manier kunnen
in korte tijd veel ciliosporen (18 tot 22 micrometer) vrijkomen.
Deze sporen zwemmen naar een gastheervis, boren zich
door de huid en kapselen zich in. Als de sporen bij een watertemperatuur
van 24 tot 26 graden Celcius niet binnen 48 uur
een gastheer hebben gevonden, gaan zij dood. De vis reageert
op de inkapseling van de sporen met de vorming van extra
slijm. De cyclus is nu rond.
Alleen de vrijzwemmende parasieten zijn met medicijnen te
bestrijden. De andere vormen zijn in slijm ingekapseld of
kleven als een cyste aan planten en bodemmateriaal.
Tot de verschijnselen van een Ichthyopthyriusinfectie behoren:
– irritatie, jeuk en schuren;
– verdikte epidermis die extra slijm produceert, witte stippen;
– rafelige en samengeknepen vinnen;
– versnelde ademhaling door meer slijm op de kieuwlamellen;
– sloomheid: de vissen hangen bij de waterinstroomopening
of liggen op de bodem;
– secundaire bacteriële infecties, deze komen vaak voor.
Tegelijk met I. multifi liis kunnen ook andere huidparasieten
worden gevonden. Niet iedere witte stip is overigens I. multifi
liis. Alleen door microscopisch onderzoek kunt u met zekerheid
de soort parasiet (of een combinatie van soorten) vaststellen.
Behandeling
Behandeling van witte stip is vooral in het beginstadium
effectief. Vissen die al ernstig zijn aangetast, vormen een infectiebron
voor de overige vissen en moeten uit het aquarium
of de vijver worden verwijderd. Vissen die een infectie over-
leven, blijken immuniteit te hebben opgebouwd. In de toekomst
zou een vaccin mogelijk bescherming kunnen geven
tegen I. multifi liis.
Om deze hardnekkige parasiet sneller kwijt te raken kunt u
de watertemperatuur met maximaal één tot twee graden per
dag verhogen tot 32 graden Celcius (als de vissen er tegen
kunnen). Op deze manier wordt de cyclusduur versneld. Gebruik
bij de medicamenteuze behandeling een behandelinterval
van vijf dagen bij een watertemperatuur boven 16 graden
Celcius, van zeven dagen bij 10 tot 16 graden en van veertien
dagen bij temperaturen onder 10 graden Celcius. Probeer het
water meer te laten stromen, zodat vrijzwemmende parasieten
zich minder makkelijk aan een gastheer kunnen vasthechten.
Zorg voor wat ruw materiaal waaraan de vissen de
slijmlaag met parasieten kunnen afwrijven. Omdat de parasiet
sterft als hij niet binnen 48 uur (bij 24 tot 26 graden) een
gastheer heeft gevonden, kunnen de vissen zeven dagen achtereen
iedere dag opnieuw in een schone bak worden overgezet.
Als medicijnen kunnen worden gebruikt:
– formaline: 0,2 tot 0,5 milliliter per liter (ml/l) water, gedurende
dertig tot zestig minuten;
– zout: 2 gram per liter (g/l) water gedurende tien uur (bij
kieuwbeschadiging), of 5 g/l over 24 tot 48 uur, of 20 g/l
gedurende twintig tot dertig minuten;
– chlooramine-T (Halamid-d®): bij een pH groter dan 8 is
de dosering 10 mg/l (’s morgens in vijver), bij een pH kleiner
dan 7 is deze 5 mg/l, drie maal om de drie dagen herhalen;
– FMC: 1 milliliter per 50 liter water, of 1 milliliter per
2 liter gedurende tien tot twintig minuten (extra beluchten
en het gedrag observeren).
Omdat alleen de vrijzwemmende parasieten worden aangepakt,
moet de behandeling worden herhaald. De frequentie
van herhalen is afhankelijk van de cyclusduur van de parasiet
en dus van de watertemperatuur.
Preventie
Om besmetting met deze parasiet te voorkomen, moet u
nieuwe vissen minimaal zeven tot veertien dagen in een
aparte quarantainebak houden en de huid regelmatig controleren.
Maak afkrabsels van huid en kieuwen om te zien of de
vissen vrijblijven van parasieten. Spoel nieuwe planten goed
af onder de kraan of desinfecteer ze met kaliumpermanganaat.
Probeer stress bij de vissen zoveel mogelijk te voorkomen,
omdat de vissen hierdoor verzwakken en veel gevoeliger
blijken te zijn voor parasieten, bacteriën, virussen en
schimmels.
