Tja, die druppeltest maak je nou zo nauwkeurig als je zelf wilt. Het nadeel aan de tabellen vind ik dat de meesten niet echt 100% correcte waarden geven maar dat heeft weinig met onbetrouwbaarheid van de tabel te maken maar wel alles met de rekenfouten die zijn opgesteld bij het maken van de tabellen. Daarom reken ik liever zelf uit. Het voordeel aan zo'n tabel is dan wel weer dat je kan kijken wat de 'omliggende' waarden zijn (om zo de meetfout van kH of pH 'in te calculeren').
Het kan dus te maken hebben met een verkeerde meting, het kan ook de onderschatting van de CO2-continu-test zijn zoals ik die al vaak heb 'voorspeld'. (het is opvallend: CO2-continu-test geeft een lagere waarde aan dan de tabel). Dat de tabel altijd klopt kan iedereen voor zich vaststellen, kap maar eens wat pH-minus in water bijvoorbeeld, je zal zien dat de pH eerst daalt en daarna terug stijgt, de 3 samenhangende waarden passen zich alledrie aan de veranderingen aan waarbij het overtollige CO2 uitwijkt naar de atmosfeer en de pH terug stijgt.
Vergelijk de tabel met een balans: aan de ene kant leg je de waarden kH en pH bij elkaar in aparte bakjes (let wel: lagere pH betekent 'meer') en aan de andere kant leg je CO2. De naald in het midden zal 'de waarde' aanwijzen waar de tabel op is gebaseerd en die voor CO2 altijd hetzelfde is (extreme drukken en temperaturen daar gelaten natuurlijk). Leg je nu wat 'meer' pH in de schaal door een zuur toe te voegen dan gaat het evenwicht hier wat van wegnemen en in het bakje van CO2 leggen. Dat is dus wat er in werkelijkheid gebeurt: dat zuur zet bicarbonaten om in CO2. Zelf makkelijk vast te stellen: kap maar eens wat van die pH-minus en kH-plus (rijk aan (bi)carbonaten) bij elkaar en je zal de CO2 er uit zien bruisen.
Wat CO2 doet als we dat toevoegen is eigenlijk een gelijkaardig principe: je legt wat CO2 extra in het bakje met CO2 en het evenwicht zal wat van die CO2 komen wegnemen en verdelen over de bakjes kH en pH aan de andere kant van de balans om de naald op dezelfde positie te houden. Dat zal het meest opvallen in het bakje (kH of pH) waar het minst in ligt: in normale omstandigheden dus de pH en daarom zie je de pH dalen bij een CO2-toevoeging. Bij een erg lage pH en kH zal het pH-bakje voller zijn dan het kH-bakje en zal je de pH niet meer zien wijzigen bij een CO2-toevoeging. (voeg maar eens zodanig veel pH-min in een emmer water dat de pH < 3 uitkomt ofzo, je zal zien dat deze nu niet opnieuw stijgt). In werkelijkheid stijgt dan de kH maar deze is onmeetbaar laag (voor de 'normale' testset).
Quasi elke stof die de pH kan doen veranderen kan je vergelijken met zo'n balans, alleen zal de naald bij elke stof een andere waarde aanduiden (bij ammoniak zal de naald dus een andere (hogere) waarde aanduiden dan bij CO2). Stoffen als die in pH-minus zijn uitzonderingen, daar ligt er zoveel gewicht aan de ene kant van de balans dat die naald nooit kan bougeren, wat je ook doet, al het zuur dat je in die schaal kapt zal dus allemaal naar de kant van de pH 'rollen'. Terwijl dat bij CO2 maar een deel is, maar de naald blijft wel dezelfde waarde aanduiden. Zij die deze metaforische naald goed hebben afgelezen kunnen aan de hand hiervan dus een goede en betrouwbare CO2-tabel maken.
Zie ook:
http://www.aquaforum.nl/ubb/ubbthreads. ... ost1207635 voor een formule om de correcte CO2-waarde uit te rekenen a.d.h.v. de pH en kH. Hierbij heb ik zelfs een 2de balans ingecalculeerd: die met bicarbonaat aan de ene kant en carbonaat aan de andere kant (want beiden vormen de kH) zodat zelfs bij hogere pH-waarden de verkregen CO2-waarde klopt.
