Ik heb er geen verstand van Ruben maar hier even de gehele uitleg over deze bodems en de werking:
Water verversen zonder carbonaten/bicarbonaten (osmose) en met (kraanwater) heeft een verschillende invloed op je aquasoil.
De gebakken klei en het organisch materiaal hebben heel veel plaatsen met een negatieve lading (anionen), die dus positieve (kationen) deeltjes aantrekken. De capaciteit van de bodem om die kationen aan te trekken heet de 'cation exchange capacity'. De meeste plaatsen zullen bezet worden door calcium, magnesium, kalium en waterstofionen (H+). De hoeveelheid waterstofionen gaat bepalen op welke pH je bodem blijft hangen, en mits die hoeveelheid waterstofionen afhangt van het soort materiaal dat in de bodem word gebruikt is er dus een verschil in pH tussen al de aquasoil's. Mits organisch materiaal een veel hogere CEC heeft, gaat een bodem met meer van dit materiaal een lagere pH geven.
Er zijn een paar zaken, zoals de pH, die invloed hebben op welk van deze kationen word opgenomen/vervangen, maar dan dwalen we te ver af.
Je bodem ziet er dan ongeveer zo uit:
Als je met kraanwater ververst gaan b.v. de carbonaten reageren met de H+ in je bodem, waardoor er een vrije plaats word gecreëerd omdat de H+ weg valt. Op die vrije plaats gaat er zich een kation hechten, en de kans is groot dat het calcium of magnesium word. Dus als je met kraanwater ververst verlies je op deze manier zowel een deel van je KH en GH. Het grote nadeel hiervan is dat je hierdoor telkens H+ verliest waardoor de pH dus stilaan zal stijgen. En door die stijgen gaan er ook van alle andere voedingsstoffen verwisseld worden.
Als je met osmose en GH+ ververst ga je dat verlies van H+ niet/miniem hebben en word er dus geen plaats vrijgemaakt voor b.v. calcium, waardoor je GH stabiel blijft.
Hopelijk is het wat duidelijk.
