Ik zit een beetje te puzzelen met nieuwe techniek voor mijn meterbak. Nu zit ik vooral te kijken naar Cerges reactoren. Ik zou er dan eentje bouwen van een waterfilterbehuizing. Die kun je als 'solitair' model kopen maar voor een paar euro meer heb je een dubbele of zelfs driedubbele.
Zoals ik het begrijp, bepaalt de doorstroomrichting of er CO2 opbouw in de reactor plaats kan vinden of niet. Ik zou natuurlijk geen opbouw in de reactor willen omdat dit niet optimaal is qua oplossen van CO2. Anderzijds zou ik ook geen niet-opgeloste CO2 de bak in willen blazen. Als je bellen in de bak wilt neem je immers net zo makkelijk een diffusor.
Toen kwam ik dit tegen:
(foto: http://www.plantedtank.net/forums/picture.php?albumid=22682&pictureid=99442)
In dit geval een driedubbel model waarbij in de eerste twee reactoren geen opbouw van gas plaats kan vinden, en in de laatste wel. De derde reactor dient dus als een soort van achtervang (waar nog steeds CO2 opgelost wordt) om overtollig CO2 toch nog op te vangen en op te lossen. Nu zou ik zelf in eerste instantie voor een dubbel model gaan, dus in de eerste fase optimale oplossing en in de tweede fase opbouw/achtervang.
Voordeel is mijns inziens dat je door de hele reactor voor een stevige flow kan zorgen. Bellen die in de eerste fase al zo ver opgelost zijn dat ze door de stroom worden meegevoerd, worden in de tweede/derde fase opgevangen. Als ik het goed heb is er in een Cerges reactor in het middelste deel altijd een sterkere stroom dan in het buitenste deel. Dit zou betekenen dat bellen die in de eerste fase te klein zijn, in de tweede of derde fase nog een tijdje in de stroom kunnen 'dansen'.
Kan iemand met ervaring met dit soort reactoren (of meer inzicht in dit soort processen) zeggen of dit zin heeft op dat dit een typisch voorbeeld is van onnodig over-engineren?
Zoals ik het begrijp, bepaalt de doorstroomrichting of er CO2 opbouw in de reactor plaats kan vinden of niet. Ik zou natuurlijk geen opbouw in de reactor willen omdat dit niet optimaal is qua oplossen van CO2. Anderzijds zou ik ook geen niet-opgeloste CO2 de bak in willen blazen. Als je bellen in de bak wilt neem je immers net zo makkelijk een diffusor.
Toen kwam ik dit tegen:
(foto: http://www.plantedtank.net/forums/picture.php?albumid=22682&pictureid=99442)
In dit geval een driedubbel model waarbij in de eerste twee reactoren geen opbouw van gas plaats kan vinden, en in de laatste wel. De derde reactor dient dus als een soort van achtervang (waar nog steeds CO2 opgelost wordt) om overtollig CO2 toch nog op te vangen en op te lossen. Nu zou ik zelf in eerste instantie voor een dubbel model gaan, dus in de eerste fase optimale oplossing en in de tweede fase opbouw/achtervang.
Voordeel is mijns inziens dat je door de hele reactor voor een stevige flow kan zorgen. Bellen die in de eerste fase al zo ver opgelost zijn dat ze door de stroom worden meegevoerd, worden in de tweede/derde fase opgevangen. Als ik het goed heb is er in een Cerges reactor in het middelste deel altijd een sterkere stroom dan in het buitenste deel. Dit zou betekenen dat bellen die in de eerste fase te klein zijn, in de tweede of derde fase nog een tijdje in de stroom kunnen 'dansen'.
Kan iemand met ervaring met dit soort reactoren (of meer inzicht in dit soort processen) zeggen of dit zin heeft op dat dit een typisch voorbeeld is van onnodig over-engineren?
