Ik dacht dat ik uitgelogd was. Maar blijkbaar niet. Dus zag dit net voorbij komen.
In principe kunnen de vrouwen van de meeste eierlevendbarende (ovovivipaar) tandkarpers zaad opslaan. Vrouwen van echte levendbarenden (vivipaar) zoals goodeïden, halfsnavelbekken, etc... kunnen geen zaad opslaan en dienen dan steeds een nieuwe paring te ondergaan om gebruik te kunnen maken van zaad ter bevruchting van de eitjes. Dus ja, ook platy's maken gebruik van zaadopslag bij de vrouwen. Dit heeft verder niets te maken met superfoetatie (mocht iemand dat denken). Superfoetatie (meerdere zwangerschappen in verschillende stadia) komt voor bij bepaalde species van zowel de eierlevendbarende als de echte levendbarende tandkarpers. Superfoetatie komt in de regel voor bij soorten die van nature in snelstromend water zich begeven en die over een verminderde reotaxis (stabiel tegen de waterstroming in te kunnen zwemmen) beschikken. Want een log lichaam i.v.m. een zwangerschap, geeft dan teveel weerstand in het water bij het zwemmen. Vissen met een goed ontwikklede reotaxis behoeven niet slanker te zijn tidjens de zwangerschap omdat ze zonder problemen in een hoge tegendraadse waterstroming zich stabiel kunnen houden. Superfoetatie zorgt ervoor dat een vrouwtje wel dikker wordt tijdens de zwangerschap maar niet tot volledige potentie, waardoor haar lichaam toch nog enigszins gestroomlijnd blijft en daardoor toch nog fatsoenlijk zich kan voortbewegen in een snelstromend water. Dan kan ze de eerste groepje jongen (slechts 1 tot een paar stuks) werpen zodra ze er aan toe is, totdat de volgende batch weer zover is om geboren te worden en dat herhaald zich dan totdat de bevruchte eitjes op zijn. Weet wel dat bij superfoetatie de bevruchting in 1x gebeurd over alle eitjes die bevrucht moeten worden. Er wordt enkel per keer 1 tot een paar eitjes vanuit de eileider losgelaten en 1 tot een paar dagen erna de volgende kleine partij. Het startproces per groepje verschilt enkel.
Bij normale eierlevendbarende tandkarpers spreekt men van pre-fertilisatie. Bij de ontwikkeling van elke individueel eitje zorgt het moederlijf dat zo'n eitje voorzien wordt van voeding voordat het eitje überhaupt door een zaadcel wordt bevrucht. . Normaal gesproken is de hoeveelheid voeding in zo'n eitje gelijk per individueel eitje doch kan het weleens voorkomen dat een eitje meer of minder voeding heeft. Wat houdt dat dan in? Bij gelijke hoeveelheid voeding in de eitjes, zullen alle embryos in hetzelfde tempo zich ontwikkelen en doorgroeien totdat het tijd is om geboren te worden waarbij het eivlies barst voordat het jong het moederlichaam kan verlaten. Maar als er meer voeding in het eitje zat, dan zal zo'n embryo zich sneller ontwikkelen en uitgroeien waardoor zo'n jong eerder wordt geboren als zijn broers en zusters. Zit er verhoudingsgewijs minder voeding in een eitje dan zal het of langer doen over de ontwikkeling en doorgroei of het wordt als een ieniminie jong geboren. Dit zie je wel vaker gebeuren en kan er daardoor weleens een paar dagen verschil zitten in de geboorte van de jongen. Maar nogmaals, dat heeft verder niest te maken met superfoetatie. En het gemoed van een zwanger vrouwtje kan ervoor zorgen dat er eerder wat jongen (dus niet allemaal) worden geworpen dan de bedoeling was.
Ik hoop dat jullie het verhaal enigszins kunnen volgen over hoe de vork in de steel zit.
