Dank je wel voor de berichtjes en steun.
Covid is zo lastig en kan zo snel de situatie veranderen......mijn schoonmoeder was fysiek zo zwak dat gisteren alle alarmbellen zijn afgegaan, ze is in coma geraakt en wij hebben afscheid moeten nemen...er is geen weg terug.
Niet om zielig te doen, maar om je een beeld te vormen....
Schoonvader ligt op de IC in een ander ziekenhuis, heeft zijn vrouw na de opname niet meer gezien, zal ze ook nooit meer zien, zal nog niet eens bij de begrafenis zijn en hoe die zal verlopen is ook triest.
Wij hopen alleen dat hij er weer bovenop komt, maar de situatie is erg onzeker.
Heel veel dingen moeten wij nu regelen, en dat gaat niet...privacy gedoe ondanks dat je dochter bent, voor alles moeten machtigingen ondertekend worden door....mijn schoonmoeder die in coma ligt, mijn schoonvader die kritiek op de IC ligt. Dit land is wat betreft dit soort bureaucratie veel te ver doorgeschoten.
Gelukkig hadden we in het verleden al gezorgd dat bankzaken wel door mijn vrouw afgehandeld kunnen worden, ik raad iedereen die oudere ouders heeft aan om dit te regelen als ze nog leven.
Afscheid nemen, daar sta je dan, ingepakt van kop tot teen, protocollen voor toegang, hygiëne en weer weggaan. Afscheidzoen....gaat niet, met handschoenen aan de laatste keeer de hand van je moeder vasthouden, geen warmte geen genegendheid, geen troost kunnen geven.
En dan zie je beelden van mensen die demonsteren, berichten van complotdenkers, berichten van verontwaardigde mensen die nu eindelijk uit die lockdown willen want ze hebben zon behoefte aan dat biertje op het terras om naar andere langslopende mensen te kijken.
Laat ze gaan kijken op de IC, laat ze kijken op crisisopvang, geef ze beelden van echtpaar die door covid na 50 huwelijk elkaar niet meer zien, geen afscheid kunnen nemen.
Dan mogen ze daarop proosten en hun leven aanlachen....
