Toen ik nog één blokvisje over had was hij duidelijk erg ongelukkig. Op het moment dat ik er guppen bij deed leefde hij helemaal op en werd opeens levendig. Meer nog dan met de danio's erbij. Vooral de vrouwtjes guppen, volledig mijn inlegkunde maar ik had echt het idee dat hij dacht 'hé die lijken op mij wat gezellig'.
Dus ik zou bij blokvisjes gaan voor een groepje met veel ruimte en 'broken ligns of sight' (zeg je 'onderbroken zichtslijnen' in het Nederlands? 🤔).
In mijn vijvertje in de zomer toen het warmer was kon het mannetje inderdaad wel fel uithalen. Ik had niet het idee dat het leven voor de danio's daardoor heel ondragelijk werd, ik heb overigens ook niet het idee dat danio's zich uberhaupt ergens druk om maken, dus slecht voorbeeld misschien 😄.
Qua garnalen gingen de blokvisjes even heel enthousiast op jacht, de garnalen verdwenen uit schrik een weekje uit beeld en daarna hadden ze door dat het wel mee viel met die jachttechnieken en verloren de blokvisjes hun interesse (of zelfvertrouwen?). Dus ging bij mij prima samen. Maar geen garantie dat het altijd zo is, misschien waren die van mij gewoon sulletjes. Ik vond zelf de jachttechniek van eerst een paar seconden met je neus bovenop je prooi stil gaan hangen om overduidelijk te maken dat je hem op wil eten wel een beetje sullig in ieder geval 😂