ja ik meet eigelijk nooit mijn waarde behalve bij de sulawesi garnalen planten en dieren kunnen je veel vertellen of alles goed gaat
Frequentes waterwaardes controle
- Onderwerp starter Rastaman
- Startdatum
Topicstarter
Topicstarter
Rastaman
Well-known member
- Lid geworden
- 1 november 2020
- Berichten
- 209
- Leeftijd
- 80
Kan die goede man als hij klaar is met meten ook even zo een zwemvijver in mijn achtertuin knutselen...relaxed hoor...
echt hea ben gelukig met zoon vijver op gegroeit 🙂 heb zelf een kleine versie van in me eigen tuin en drink daar gewoon regel matig uit drinken niks mis mee
edje555
Well-known member
- Lid geworden
- 11 november 2015
- Berichten
- 1,316
- Leeftijd
- 54
Ik heb een beetje op gezocht waarom in de winter in vijvers en sloten etc het fosfaat 0 of zo laag is dat het onmeetbaar is, wat ik eruit kan vissen is dat fosfaat in koudwater neerslaat op de bodem en in de zomer snel wordt op gebruikt door alle planten en algen + eendenkroost.
Maar drinkwater is ook koud in de wintermaanden maar bevat wel fosfaat dat druist weer niet met neerslaan op de bodem van een vijver, of het komt dat er in waterleidingen stroming is en zo het fosfaat weer door het water wordt gemengd.
Dus ik vraag mij af of fosfaat echt wel zo belangrijk is voor ons aquarium als beweerd wordt omdat in mijn Discus bak fosfaat vrijwel 0 na vanmorgen dit gemeten te hebben met HS druppeltest fosfaat
Community bak zit ook amper meetbaar fosfaat in en toch doen planten het prima zoals in de vijver in de zomer maanden of mijn fosfaat test is niet nauwkeurig genoeg dat kan ook.
de fosfaat woord opgeslagen in de gunk op de bodem dat heeft een oud lid van het forum hier wellis verteld weet daar ook niet het fijnen van af
het afval op de bodem
edje555
Well-known member
- Lid geworden
- 11 november 2015
- Berichten
- 1,316
- Leeftijd
- 54
Hier ligt junk op de bodem..allemaal van die verslaafde kruipertjes 🙄
benvo
Well-known member
Er worden hier vele talen gesproken, al of niet verstaan- of begrijpbaar.... 🙂🙂🙂
benvo
Well-known member
Ik denk ook dat je "Junk" bedoelt wat eigenlijk zoiets als zooi betekend. Maar overigens niet altijd als zodanig gebruikt wordt.
- Lid geworden
- 28 september 2016
- Berichten
- 5,926
🙂 dat was de gunk die ik bedoelde
Ik snap die gedachte als ik je avatar bekijkIk dacht even een soort onderwater cannabis soort ...
😉
Mark D
Well-known member
- Lid geworden
- 27 oktober 2019
- Berichten
- 456
- Leeftijd
- 61
Ik vind het werkelijk fantastisch dat, in welk topic dan ook, steeds toch weer die stikstofchemie aan de orde komt. Je zou denken, scheikunde, is toch net zoiets als natuurkunde, na een paar eeuwen weten we toch voor een erg groot deel hoe eea werkt. Een exacte wetenschap, een molecuul onstaat door "blah", atomen binden of binden juist niet met elkaar door "blah". IK weet dat allemaal niet hé, ik bedoel "men".
Nu ja, ik ga er dan nu maar even van uit dat mijn bioloog volproppen met peperduur Biohome materiaal weggegooid geld is geweest. Maar ik blijf toch nitraat meten. Ze hadden ook beschreven dat dit wel een paar maanden zou gaan duren. En stel je voor, stel he, dat in de zomer ineens mijn nitraten toch dalen zonder dat ik iets heb gedaan.
De nee-hoek zal dan alle details met foto's en al van mijn bioloog willen zien, de ja-hoek zal met nèt iets teveel zelfvertrouwen tevreden achterover leunen .
En ik, ik maak schreeuwend als een klein kind, voetbal-doelpunt-bewegingen in mijn voortuin.
We gaan het beleven. Fijne dag allemaal !!!
Mark
Nu ja, ik ga er dan nu maar even van uit dat mijn bioloog volproppen met peperduur Biohome materiaal weggegooid geld is geweest. Maar ik blijf toch nitraat meten. Ze hadden ook beschreven dat dit wel een paar maanden zou gaan duren. En stel je voor, stel he, dat in de zomer ineens mijn nitraten toch dalen zonder dat ik iets heb gedaan.
De nee-hoek zal dan alle details met foto's en al van mijn bioloog willen zien, de ja-hoek zal met nèt iets teveel zelfvertrouwen tevreden achterover leunen .
En ik, ik maak schreeuwend als een klein kind, voetbal-doelpunt-bewegingen in mijn voortuin.
We gaan het beleven. Fijne dag allemaal !!!
Mark
Ik test het water telkens voor de waterwissel (die ik 2-wekelijks uitvoer). Het onderhoud baseer ik dan telkens op de gemeten waarden, die toch telkens een beetje kunnen verschillen (wat meer of minder gevoerd bijv.)
Ik laat de waterwaarden het verhaal vertellen en speel daar dus vervolgens op in.
Daarom lijkt het mij een nadeel om te wachten tot je in een aquarium een probleem ziet opduiken en dan eerst actie te ondernemen en dan pas te gaan meten wat het geweest zou kunnen zijn. Je hebt al actie ondernomen dus riskeer je niets meer te kunnen meten en los daarvan was men te laat. 1 afzonderlijke waarde zegt niet veel, maar alle waterwaarden samen en correct geïnterpreteerd kunnen veel over het aquarium vertellen. M.i. meer dan je kan zien (voor het te laat is).
Heel het testverhaal betekent natuurlijk niet dat kijken of men iets ziet misgaan niet meer hoeft. Het hoeft geen of-of-verhaal te zijn. Het kan ook en-en.
met Ca en Mg heeft het weinig van doen. Het is het salpeterzuur dat wordt geproduceerd in de stikstofkringloop dat je pH doet dalen. Op zijn beurt gaat dan weer de kH dalen (als gevolg van zijn chemisch evenwicht met de pH). De gH zou niet mogen veranderen tenzij je turf gebruikt (die wel alle 3 deze waarden doet dalen). Dat de bacteriën die mineralen uit het water zouden onttrekken in die meetbare hoeveelheden lijkt mij sterk. Voor elke micro-organisme dat groeit is er ook wel eentje dat de geest geeft en net mineralen beschikbaar stelt.
En zelfs al zouden de calcium en magnesium dalen dan heeft dat geen rechtstreekse invloed op de kH, tenzij calciumcarbonaat verzadigd is, maar dan zou de kH net gaan stijgen ipv dalen.
Ik laat de waterwaarden het verhaal vertellen en speel daar dus vervolgens op in.
Daarom lijkt het mij een nadeel om te wachten tot je in een aquarium een probleem ziet opduiken en dan eerst actie te ondernemen en dan pas te gaan meten wat het geweest zou kunnen zijn. Je hebt al actie ondernomen dus riskeer je niets meer te kunnen meten en los daarvan was men te laat. 1 afzonderlijke waarde zegt niet veel, maar alle waterwaarden samen en correct geïnterpreteerd kunnen veel over het aquarium vertellen. M.i. meer dan je kan zien (voor het te laat is).
Heel het testverhaal betekent natuurlijk niet dat kijken of men iets ziet misgaan niet meer hoeft. Het hoeft geen of-of-verhaal te zijn. Het kan ook en-en.
met Ca en Mg heeft het weinig van doen. Het is het salpeterzuur dat wordt geproduceerd in de stikstofkringloop dat je pH doet dalen. Op zijn beurt gaat dan weer de kH dalen (als gevolg van zijn chemisch evenwicht met de pH). De gH zou niet mogen veranderen tenzij je turf gebruikt (die wel alle 3 deze waarden doet dalen). Dat de bacteriën die mineralen uit het water zouden onttrekken in die meetbare hoeveelheden lijkt mij sterk. Voor elke micro-organisme dat groeit is er ook wel eentje dat de geest geeft en net mineralen beschikbaar stelt.
En zelfs al zouden de calcium en magnesium dalen dan heeft dat geen rechtstreekse invloed op de kH, tenzij calciumcarbonaat verzadigd is, maar dan zou de kH net gaan stijgen ipv dalen.
Is het niet zo dat door wijziging van de kh de ph zich zal aanpassen? Als wij co2 toevoegen dan zakt de ph ook maar dat doet niets meetbaar met de kh.
Nee, de kH past zich aan omdat het evenwicht verschuift daar de pH verandert door dissociatie van het gevormde salpeterzuur.
De kH is een maat voor het aantal bicarbonaten en carbonaten. Bicarbonaten zijn de geconjugeerde basen van CO2. Vandaar dat CO2 de uitzondering is.
Wat er gebeurt indien je CO2 toevoegt: de CO2-concentratie stijgt en het evenwicht probeert dit tegen te gaan door CO2 om te zetten in bicarbonaten (dus de kH zal stijgen). Bij deze reactie reageert CO2 als zuur en dus zal ook de pH dalen. Daar de (oxonium-)ionen die de pH bepalen in een gemiddeld aquarium een véél lagere concentratie hebben dan de bicarbonaat-ionen die de kH bepalen (grootteorde 10.000x meer bicarbonaat-ionen dan oxonium-ionen) zal het voldoende zijn voor het systeem om voor een aanpassing voor de pH te zorgen en zal de kH (die dus een grootteorde van 1/10000 is gestegen) onmeetbaar zijn. Pas wanneer de pH en kH extreem laag zouden worden zou het omgekeerde kunnen plaatsvinden. De kH, die dan al zo klein is dat hij niet meer meetbaar is, zal gaan stijgen bij CO2-toevoeging en de pH zal niet of nauwelijks dalen.
Terug naar normale aquariumomstandigheden, met een voorbeeld:
stel pH = 7 en kH = 7°dkH.
Concentratie oxoniumionen = 0,0000001 M
Concentratie bicarbonaationen = 0,0025 M
Men zou aan de hand van deze 2 waarden het CO2-gehalte kunnen bepalen, maar in dit voorbeeld is dit niet nodig. Laat ons voor de eenvoud stellen dat we dusdanig veel CO2 toevoegen om de CO2-concentratie te verdubbelen. Om het evenwicht te bewaren moet ook het product van de concentratie aan oxoniumionen en de concentratie aan bicarbonaationen verdubbelen (voor de eenvoud vergeten we even dat dit op zijn beurt een evenwichtsverstoring tussen bicarbonaat en carbonaat zal veroorzaken). Men kan in een oogopslag vaststellen dat het verdubbelen van de concentratie aan oxoniumionen voldoende zou zijn om dit te bewerkstelligen. Als per liter 0,0000001 mol aan CO2 reageert met water ter vorming van 0,0000001 mol oxoniumionen en evenveel bicarbonaationen worden de nieuwe concentraties:
Oxoniumionen = 0,0000002 M
Bicarbonaationen = 0,0025001 M oftewel = 0,0025 M
De kH stijgt in dit voorbeeld dus met amper 0,004%.
Oftewel: na reactie is de pH = 6,7 en de kH = 7°dkH.
Ik heb hier en daar niet netjes afgerond, maar dat verandert niets aan het principe.
Bij de dissociatie van salpeterzuur (in dit voorbeeld, maar in feite van om het even welk ander zuur anders dan CO2 of bicarbonaat) gebeurt er wat anders. Salpeterzuur geeft een proton af aan water en zo ontstaat er naast 1 nitraat-ion (of andere zuurrest bij een ander zuur) ook een oxoniumion. Om het evenwicht te bewaren zal de wijziging in concentratie van de oxoniumionen in verhouding ook moeten doorgevoerd worden op het quotiënt van de CO2-concentratie en de bicarbonaat-concentratie.
Stel dus dat je in hetzelfde voorbeeld zou zien dat de pH door een zuur anders dan CO2 daalt van 7 naar 6,7, dus wetende dat de oxoniumionen zijn verdubbeld, dan moet ook de verhouding CO2/bicarbonaten zijn verdubbelt.
En nu hebben we wel de concentratie CO2 nodig: bij 7°dkH is dat 26 ppm oftewel: 0,00059 M
De verhouding CO2 en bicarbonaten voor de toevoeging was dus 0,00059/0.0025 = 0,236.
Deze moet dus verdubbelen tot 0,472 door omzetting van bicarbonaten in CO2.
Wat kan bereikt worden door per liter 0,0004 mol bicarbonaat-ionen om te zetten in CO2.
Na de reactie:
Concentratie CO2 = 0.00059 + 0.0004 = 0.00099 M = 44 ppm
Concentratie bicarbonaationen = 0,0025 - 0,0004 = 0,0021 M oftewel 5,9 °dkH.
De verhouding klopt (naar boven afgerond) weer: 0.00099 / 0.0021 = 0,472.
Zoals je ziet is de kH nu wel gedaald en ditmaal niet verwaarloosbaar (-16%). De oorzaak is de pH-verandering, want het is de wijziging in concentratie aan oxoniumionen (waar de pH een maat voor is, het negatief logaritme van de activiteit ervan om precies te zijn) die een verschuiving van het evenwicht noodzakelijk maakte.
Merk op dat deze evenwichten ten allen tijde spontaan gevormd worden. Ten allen tijde botsen moleculen met elkaar een gaan daarbij soms chemische reacties aan. In evenwicht is de snelheid waarmee de bicarbonaationen tot CO2 reageren gelijk aan de snelheid waarmee CO2-moleculen tot bicarbonaationen reageren. Deze snelheden zijn evenredig aan de concentraties (des te hoger de concentratie, des te hoger de kans dat 2 deeltjes botsen en des te hoger de kans dat ze met elkaar reageren) en dus zal een hogere of lagere concentratie zorgen voor een hogere resp. lagere snelheid waardoor het evenwicht zich ten allen tijde automatisch hersteld. Deze evenwichten zijn dus absoluut en op geen enkele wijze te voorkomen. Wat men ook beweert 🙂
De kH is een maat voor het aantal bicarbonaten en carbonaten. Bicarbonaten zijn de geconjugeerde basen van CO2. Vandaar dat CO2 de uitzondering is.
Wat er gebeurt indien je CO2 toevoegt: de CO2-concentratie stijgt en het evenwicht probeert dit tegen te gaan door CO2 om te zetten in bicarbonaten (dus de kH zal stijgen). Bij deze reactie reageert CO2 als zuur en dus zal ook de pH dalen. Daar de (oxonium-)ionen die de pH bepalen in een gemiddeld aquarium een véél lagere concentratie hebben dan de bicarbonaat-ionen die de kH bepalen (grootteorde 10.000x meer bicarbonaat-ionen dan oxonium-ionen) zal het voldoende zijn voor het systeem om voor een aanpassing voor de pH te zorgen en zal de kH (die dus een grootteorde van 1/10000 is gestegen) onmeetbaar zijn. Pas wanneer de pH en kH extreem laag zouden worden zou het omgekeerde kunnen plaatsvinden. De kH, die dan al zo klein is dat hij niet meer meetbaar is, zal gaan stijgen bij CO2-toevoeging en de pH zal niet of nauwelijks dalen.
Terug naar normale aquariumomstandigheden, met een voorbeeld:
stel pH = 7 en kH = 7°dkH.
Concentratie oxoniumionen = 0,0000001 M
Concentratie bicarbonaationen = 0,0025 M
Men zou aan de hand van deze 2 waarden het CO2-gehalte kunnen bepalen, maar in dit voorbeeld is dit niet nodig. Laat ons voor de eenvoud stellen dat we dusdanig veel CO2 toevoegen om de CO2-concentratie te verdubbelen. Om het evenwicht te bewaren moet ook het product van de concentratie aan oxoniumionen en de concentratie aan bicarbonaationen verdubbelen (voor de eenvoud vergeten we even dat dit op zijn beurt een evenwichtsverstoring tussen bicarbonaat en carbonaat zal veroorzaken). Men kan in een oogopslag vaststellen dat het verdubbelen van de concentratie aan oxoniumionen voldoende zou zijn om dit te bewerkstelligen. Als per liter 0,0000001 mol aan CO2 reageert met water ter vorming van 0,0000001 mol oxoniumionen en evenveel bicarbonaationen worden de nieuwe concentraties:
Oxoniumionen = 0,0000002 M
Bicarbonaationen = 0,0025001 M oftewel = 0,0025 M
De kH stijgt in dit voorbeeld dus met amper 0,004%.
Oftewel: na reactie is de pH = 6,7 en de kH = 7°dkH.
Ik heb hier en daar niet netjes afgerond, maar dat verandert niets aan het principe.
Bij de dissociatie van salpeterzuur (in dit voorbeeld, maar in feite van om het even welk ander zuur anders dan CO2 of bicarbonaat) gebeurt er wat anders. Salpeterzuur geeft een proton af aan water en zo ontstaat er naast 1 nitraat-ion (of andere zuurrest bij een ander zuur) ook een oxoniumion. Om het evenwicht te bewaren zal de wijziging in concentratie van de oxoniumionen in verhouding ook moeten doorgevoerd worden op het quotiënt van de CO2-concentratie en de bicarbonaat-concentratie.
Stel dus dat je in hetzelfde voorbeeld zou zien dat de pH door een zuur anders dan CO2 daalt van 7 naar 6,7, dus wetende dat de oxoniumionen zijn verdubbeld, dan moet ook de verhouding CO2/bicarbonaten zijn verdubbelt.
En nu hebben we wel de concentratie CO2 nodig: bij 7°dkH is dat 26 ppm oftewel: 0,00059 M
De verhouding CO2 en bicarbonaten voor de toevoeging was dus 0,00059/0.0025 = 0,236.
Deze moet dus verdubbelen tot 0,472 door omzetting van bicarbonaten in CO2.
Wat kan bereikt worden door per liter 0,0004 mol bicarbonaat-ionen om te zetten in CO2.
Na de reactie:
Concentratie CO2 = 0.00059 + 0.0004 = 0.00099 M = 44 ppm
Concentratie bicarbonaationen = 0,0025 - 0,0004 = 0,0021 M oftewel 5,9 °dkH.
De verhouding klopt (naar boven afgerond) weer: 0.00099 / 0.0021 = 0,472.
Zoals je ziet is de kH nu wel gedaald en ditmaal niet verwaarloosbaar (-16%). De oorzaak is de pH-verandering, want het is de wijziging in concentratie aan oxoniumionen (waar de pH een maat voor is, het negatief logaritme van de activiteit ervan om precies te zijn) die een verschuiving van het evenwicht noodzakelijk maakte.
Merk op dat deze evenwichten ten allen tijde spontaan gevormd worden. Ten allen tijde botsen moleculen met elkaar een gaan daarbij soms chemische reacties aan. In evenwicht is de snelheid waarmee de bicarbonaationen tot CO2 reageren gelijk aan de snelheid waarmee CO2-moleculen tot bicarbonaationen reageren. Deze snelheden zijn evenredig aan de concentraties (des te hoger de concentratie, des te hoger de kans dat 2 deeltjes botsen en des te hoger de kans dat ze met elkaar reageren) en dus zal een hogere of lagere concentratie zorgen voor een hogere resp. lagere snelheid waardoor het evenwicht zich ten allen tijde automatisch hersteld. Deze evenwichten zijn dus absoluut en op geen enkele wijze te voorkomen. Wat men ook beweert 🙂
Mark D
Well-known member
- Lid geworden
- 27 oktober 2019
- Berichten
- 456
- Leeftijd
- 61
Ik citeer bewust ff een stukje uit z'n tekst, daarmee bereikend dat hij geattendeerd wordt.
Krijgen hier gratis en voor niks een college scheikunde dat het niveau van mijn middelbare school nogal te boven gaat zeg. Prachtig !!!!!
Ik zou nu wel benieuwd zijn naar de mening van Gapak over het eerder genoemde welles/nietus. Gapak, naar jouw inzicht... is het wel of niet mogelijk om in een bioloog met biohome keramische materialen een volledige stikstofcyclus te realiseren? Dus inclusief het weer afbreken van Nitraten door bacteriën die in deze omstandigheden zouden groeien?
gr
Mark
Ik heb mij bewust niet uitgesproken over de biologische kwestie hierboven. Scheikunde is geen biologie ;-)
Ik ga mij dus niet uitspreken waar het ene dan wel het andere materiaal al dan niet toe in staat is. In theorie kan het onder bepaalde omstandigheden, of het dit denitirificeren ook in praktijk gebeurt en onder welke omstandigheden, dat vind ik persoonlijk minder interessant. Het lijkt me sowieso lastig te sturen. Ik hou persoonlijk dan ook meer van de scheikundige oplossing en maak bij een te hoog nitraatgehalte gebruik van harsen (JBL NitratEx). Uiteraard met de nodige voorzorgsmaatregelen: niet spoelen onder warm water, nat bewaren na eerste gebruik, nooit samen gebruiken met turf (na gebruik van turf eerst filteren over actieve kool), etc...
@Gino88: helaas zou ik daar geen tijd voor hebben. Maar als je er op scheikundig vlak niet uit komt mag je me altijd pm'en.
Ik ga mij dus niet uitspreken waar het ene dan wel het andere materiaal al dan niet toe in staat is. In theorie kan het onder bepaalde omstandigheden, of het dit denitirificeren ook in praktijk gebeurt en onder welke omstandigheden, dat vind ik persoonlijk minder interessant. Het lijkt me sowieso lastig te sturen. Ik hou persoonlijk dan ook meer van de scheikundige oplossing en maak bij een te hoog nitraatgehalte gebruik van harsen (JBL NitratEx). Uiteraard met de nodige voorzorgsmaatregelen: niet spoelen onder warm water, nat bewaren na eerste gebruik, nooit samen gebruiken met turf (na gebruik van turf eerst filteren over actieve kool), etc...
@Gino88: helaas zou ik daar geen tijd voor hebben. Maar als je er op scheikundig vlak niet uit komt mag je me altijd pm'en.
StijnvdB
Well-known member
- Lid geworden
- 22 maart 2021
- Berichten
- 103
- Leeftijd
- 33
Beetje off-topic, maar wat zouden jullie aanraden om te gebruiken (waarschijnlijk druppeltesten, maar hebben jullie nog een voorkeur voor een bepaald merk ofzo? 🙂 )Ik stel mij toch altijd vragen bij sommige mensen als ik lees wat techniek ze gebruiken maar dan werken ze wel met teststrips
Veelgebruikt op dit forum zijn de druppeltests van API en Colombo. Je hebt ook Salifert, Sera, JBL etc. Het ontloopt elkaar waarschijnlijk niet zoveel. 🙂 De foutmarge/meetonzekerheid is bij thuistests überhaupt best wel ruim denk ik, of je nou druppels of strips gebruikt.
Mark D
Well-known member
- Lid geworden
- 27 oktober 2019
- Berichten
- 456
- Leeftijd
- 61
Ik zeg nog niks...... helemaal niks..... nog....
afname kleurintensiteit Nitraatmeting.... niet overdreven veel...en niet nèt water ververst natuurlijk want dat zou niet eerlijk zijn.... wel vorig weekend een berg meuk uit m'n bioloog geschept en eea gecleaned.... niet aan filtermateriaal gekomen en ook niet aan het biohome spul
afname kleurintensiteit Nitraatmeting.... niet overdreven veel...en niet nèt water ververst natuurlijk want dat zou niet eerlijk zijn.... wel vorig weekend een berg meuk uit m'n bioloog geschept en eea gecleaned.... niet aan filtermateriaal gekomen en ook niet aan het biohome spul
Bijlagen
You haven't joined any rooms.