Beste leden,
Deze stelling komt tot stand met medewerking van @MaestroCygni
Als je het natuurlijk gedrag van dieren wilt bestuderen thuis, kun je het best een aquarium nemen. Want vissen zijn over het algemeen klein en hebben daardoor een grote leefomgeving(het aquarium) in vergelijking met bijv. een cavia of konijnen. Ook kun je het aquarium zeer natuurgetrouw inrichten en kun je verschillende soorten combineren, net zoals in de natuur.
Vissen zijn daarom, naar mijn mening, erg leuk om naar te kijken. Als je even naar je bak kijkt kun je al heel veel verschillende dingen zien, mannetjes zijn elkaar aan het imponeren, de Apistogramma moet even laten zien wie de baas is aan een ander soortje. Na een waterwissel moet de hiërarchie opnieuw bepaalt worden en als je lang genoeg kijkt, kun je zelfs de territoria van de verschillende vissen zien. Het is allemaal hartstikke interessant om te kijken wat er allemaal in dit micro ecosysteem gebeurt.
Maar is dit wel echt het natuurlijk gedrag? De meeste aquaria die wij hebben zijn veel kleiner dan het leefgebied dat de dieren in het wild hebben. De Kardinaaltetra's die je net in de bak had gedaan schoolden eerst heel mooi, maar nu zijn ze overal door de bak verspreid. De betta man komt nooit een ander mannetje tegen en gaat zich dan maar groot maken tegenover de ruit. Een vrouwtjes apistogramma kan bijna nooit het mannetje afwijzen en een ander opzoeken, want wij hebben de koppels gemaakt. Ook zijn er bijna geen invloeden van buitenaf, geen regen, geen onweer, geen storm en geen seizoenen. Dit terwijl het weer en de seizoenen een hele grote invloed hebben op de vissen in de natuur. Het beïnvloed de voorplanting bijvoorbeeld.
Vandaar deze stelling:
De vissen in ons aquarium kunnen geen natuurlijk gedrag vertonen.
Deze stelling komt tot stand met medewerking van @MaestroCygni
Als je het natuurlijk gedrag van dieren wilt bestuderen thuis, kun je het best een aquarium nemen. Want vissen zijn over het algemeen klein en hebben daardoor een grote leefomgeving(het aquarium) in vergelijking met bijv. een cavia of konijnen. Ook kun je het aquarium zeer natuurgetrouw inrichten en kun je verschillende soorten combineren, net zoals in de natuur.
Vissen zijn daarom, naar mijn mening, erg leuk om naar te kijken. Als je even naar je bak kijkt kun je al heel veel verschillende dingen zien, mannetjes zijn elkaar aan het imponeren, de Apistogramma moet even laten zien wie de baas is aan een ander soortje. Na een waterwissel moet de hiërarchie opnieuw bepaalt worden en als je lang genoeg kijkt, kun je zelfs de territoria van de verschillende vissen zien. Het is allemaal hartstikke interessant om te kijken wat er allemaal in dit micro ecosysteem gebeurt.
Maar is dit wel echt het natuurlijk gedrag? De meeste aquaria die wij hebben zijn veel kleiner dan het leefgebied dat de dieren in het wild hebben. De Kardinaaltetra's die je net in de bak had gedaan schoolden eerst heel mooi, maar nu zijn ze overal door de bak verspreid. De betta man komt nooit een ander mannetje tegen en gaat zich dan maar groot maken tegenover de ruit. Een vrouwtjes apistogramma kan bijna nooit het mannetje afwijzen en een ander opzoeken, want wij hebben de koppels gemaakt. Ook zijn er bijna geen invloeden van buitenaf, geen regen, geen onweer, geen storm en geen seizoenen. Dit terwijl het weer en de seizoenen een hele grote invloed hebben op de vissen in de natuur. Het beïnvloed de voorplanting bijvoorbeeld.
Vandaar deze stelling:
De vissen in ons aquarium kunnen geen natuurlijk gedrag vertonen.

, die veel meer ruimte nodig hadden dan ik ze kon bieden. Een tijdje heb ik deze twee getraind, enerzijds omdat ik benieuwd was naar de mate waarin je vissen kunt trainen, en anderzijds om ze toch bezig te houden. Ze zwommen door een hoepel en op commando tussen mijn vingers door, maar hadden duidelijk nog veel meer ruimte nodig. Ze konden in deze beperkte ruimte hun energie totaal niet kwijt. Ze sloopten alles wat ze maar konden vinden en waren voortdurend aan het eten. Ook dat is een natuurlijke reactie van deze vissen. Deze twee heb ik uiteindelijk naar een hele grote vijver verhuisd, waar ze hopelijk nog heel lang en gelukkig leven, en zich ook voortplanten. Want er zaten meerdere soortgenoten in die vijver. Toen ik ze erin losliet, gingen ze meteen op onderzoek uit.
