Met dit bakje ging het de afgelopen tijd eventjes iets minder lekker. Na de introductie van de rode montipora tak hebben de montipora etende slakjes bijna iedere monti aangetast of al volledig vernietigd. De rode tak doet het nog mwah en de hirsuta lijkt onaangetast, maar verder zijn er veel montipora's dood (zie foto van tussen de rode takken naar de aangevroten paarse montipora plaat). Een nieuwe Hydnopora brengt wel weer wat extra kleur in de bak maar netelde de paarse druif dusdanig dat ik de paarse druif iets heb opgeschoven. De groen/paarse Euphyllia paraancora heb ik verkocht, deze heeft nooit echt mooi uitgestaan en de kleur was ook niet zoals het zou moeten zijn. Overigens meet ik nog steeds een NO3 van 0,0. Ik denk dat het daar mee te maken heeft gehad maar nitraat en fosfaat meten én bijsturen heb ik persoonlijk geen zin in.
Omdat ik anderhalve week geen tijd had om de ramen even te poetsen waren die ook erg vies geworden. Dit in combinatie met de koraal etende slakken en vermeerderende glasanemonen deed mij even twijfelen over wat te doen met dit aquarium en een zeeaquarium in het algemeen. Ik verwacht over een aantal maanden te gaan samenwonen met mijn vriendin en de ruimtelimitaties van ouders of een studentenkamer zijn er dan niet meer; maar wil ik dan liever een groot zeeaquarium met koralen of toch iets anders? Gelukkig hoef ik de knoop nu nog niet door te hakken en de frustraties rondom de staat van dit bakje waren ook snel verdwenen toen de raampjes weer mooi schoon waren. Inmiddels geniet ik weer volop van deze bak
🙂. De glasanemonen hoop ik snel onder controle te krijgen met aiptasiaX (dat spul is ook duur geworden voor wat het is...). Ik denk dat het verstandig is om de aangetaste montipora's te verwijderen en weg te gooien.
Mijn zeeaquarium vraagt van mij meer aandacht dan m'n Betta bakje, maar met dat extra werk komt ook een hoop meer uitdaging, frustratie en een boel extra lol, interesse en plezier. Voor nu zal ik dit bakje lekker door laten draaien en verder nadenken over een grotere bak in de, hopelijk nabije, toekomst. Ik denk dat het ook maar een beetje bij de hobby en bij mij hoort dat er altijd wel iets is in de bak waar je ontevreden over bent, dat houdt het enerzijds leuk maar anderzijds ook frustrerend
Een aantal weken terug gaf iemand mij de tip om mijn magnesium te verhogen van 1350 naar 1400, dat zou mogelijk voor kleurrijkere koralen zorgen. Proberen kan geen kwaad dacht ik dus sinds enkele weken schommelt mijn Mg aanzienlijk hoger (van 1300-1350 nu naar 1400-1450). Ik heb wel eens iets gelezen over een correlatie tussen kalkalgen en een hoog Mg. Of dat correct is is vaak slecht onderbouwd, maar ik merk dat ik sinds enkele weken mijn ramen moeilijk schoonhoudt met een plastic krabbertje. Enkele paarse stippen beginnen op het glas te verschijnen op plekken waar ik met het metalen krabbertje niet bij kan. Of dat komt door het hogere Mg of dat de bak nu langere tijd aardig stabiel draait, wie zal het zeggen...
Hopelijk komen er later deze week een aantal Indonesische schijfanemonen en dan is zo goed als alle lege ruimte van de verkochte Euphyllia weer opgevuld
Omdat het toch leuk is om wat foto's te plaatsen heb ik net nog een paar fotootjes geschoten. Leuk voor jullie én voor mij
😉 zo kan ik bijvoorbeeld terugzoeken en zien dat de groene vingerleder goed op kleur is gekomen. Wat wel minder goed nieuws is is dat ik de poetsgarnaal al een flinke tijd niet meer gezien heb. Ik vrees dat deze helaas het lootje heeft gelegd.