Zou het kunnen zijn dat er 2 verschillende dingen spelen die per ongeluk beide zijn opgelost door het verminderen van het licht?
Ik ben nog eens in die eerdere link gedoken, die over het overgeven van de planten.
Daarin wordt gezegd: planten die niet happy zijn (lees, te weinig/verkeerde voeding en/of co2) die kunnen, waar ze normaal gesproken een normale beperkte hoeveelheid koolhydraten(?) en lipids (zijn dat vetten?) afgeven, in overdrive gaan daarmee, en die stoffen in sterk verhoogde mate gaan uitspugen /overgeven.
Anderszijds lees ik dat wanneer assimilatie te hard gaat voor een plant, er op een zwakke plek het overtollige zuurstof gelekt wordt, dus, sliert bellen (tot de overdruk weg is?).
Ik trek het even in cijfers die volkomen fictief zijn, maar maakt het makkelijker voor mij.
Stel, je hoge verlichting is 5. Je geeft voeding 3 en co2 5. Je plant wil graag verlichting 3 tot 4, met aangepaste voeding en co2. Dan is voor die plant de verlichting plus co2 te hoog, dus te harde assimilatie en dus slierten bellen Maar ook de voeding is bij die verlichting en co2 te laag, dus unhappy en koolhydraten en lipiden uitspugende plant.
Door het eerste krijg je de slierten bellen. Door minder licht verlaagt de assimilatie, en komt de plant tot rust.
Door het tweede had je de kaamlaag. Nu heeft de plant ineens verlichting die qua hoeveelheid past bij de geboden hoeveelheid voeding en co2, en dus plant komt ook op dat gebied tot rust.
Is allemaal theorie hoor, maar dat is, wat ik er zo van denk te begrijpen.
Misschien is die hogere dan wenselijke assimilatie, los van een tekort aan co2 of voeding al voldoende voor een plant om in die unhappy staat te komen.
In zijn stukje worden alleen een tekort aan voeding en/of co2 genoemd, maar dat hoeft natuurlijk niet compleet te zijn.
hebt? Wie ben jij en wat heb je met Patrick gedaan 