De boekenplank


Iemand kon mij een Netflix serie aanraden. The queen’s gambit (Walter Tevis). Ik heb echt geen zitvlees dus een serie kijken is niks voor mij. Ik vond ook een (luister)boek. Niet vertaald overigens.
zegt The Queen’s Gambit jullie iets?


 
Laatst bewerkt:
Nee, ken ik niet.
Maar wij hebben dan ook geen Netflix.

Wij houden hier de TV-programma's al niet bij, als je dan ook nog eens al die series op Netflix moet gaan volgen kan ik mijn baan wel opzeggen.
 
Iemand kon mij een Netflix serie aanhttps://aquaforum.nl/threads/het-grote-netflix-serie-topic.170238/raden

Ook daar is al een leuk topic voor overigens ;)


 
Iemand kon mij een Netflix serie aanraden. The queen’s gambit (Walter Tevis). Ik heb echt geen zitvlees dus een serie kijken is niks voor mij. Ik vond ook een (luister)boek. Niet vertaald overigens.
zegt The Queen’s Gambit jullie iets?


Zeker, het is het boek waarnaar de serie is gemaakt. Ik heb de serie gezien, en die vond ik geweldig. Ook goed acteerwerk, mooie locaties. Het boek is geschreven in 1983, staat bij mij op het verlanglijstje. Het is voor mij een verhaal over "girlpower", een schaaktalent dat zich als vrouw in de jaren '60 staande houdt in wat toen nog een mannenwereldje was.
 
Goedemiddag

Nee, ken ik niet.
Maar wij hebben dan ook geen Netflix.

Wij houden hier de TV-programma's al niet bij, als je dan ook nog eens al die series op Netflix moet gaan volgen kan ik mijn baan wel opzeggen.
Hier net zo hoor, ik heb het wel eens eerder gezegd in dit topig, vermoed ik zo, maar ik kijk maar zelden tv.


Ook daar is al een leuk topic voor overigens ;)
Wist ik niet, leuk dat daar ook aandacht voor is.

Zeker, het is het boek waarnaar de serie is gemaakt. Ik heb de serie gezien, en die vond ik geweldig. Ook goed acteerwerk, mooie locaties. Het boek is geschreven in 1983, staat bij mij op het verlanglijstje. Het is voor mij een verhaal over "girlpower", een schaaktalent dat zich als vrouw in de jaren '60 staande houdt in wat toen nog een mannenwereldje was.
Klinkt heel mooi en het is een heel andere genre dan waar ik me normaal gesproken op richt. Ik heb het al op de telefoon staan (tussen de andere boeken dus wanneer het aan de beurt is?), het is zeker iets om me eens aan te wagen. Het opzij leggen kan altijd nog.
 
'Hypnose' van Kepler luister ik nog steeds. Als ik me goed herinner was het boek dik 16 uur lang.

'Ritueel' van Mo Hayder heb ik uit en ben begonnen in "De stilte van de hel' door Cody Mcfadyen. Het eerste wat me tegenvalt van dit boek is dat het stuk dat ik tot nu toe gelezen heb, in de ik-vorm geschreven is. Dat heeft me nooit gelegen, het zal geen verrassing zijn dat ik het boek tot nu toe niet zo geweldig vind.

Ik heb nog niet zo heel veel gelezen in dit boek, dus ik geef het nog een tijdje de kans. In de hoop dat die ik-vorm straks nog maar zelden gebruikt gaat worden.

Hoe vinden jullie boeken die in de ik-vorm geschreven zijn?
 
Ban van de Ring alle 4 boeken zeker 3 keer gelezen
The Stand van Stephen King nog vaker, wat een episch verhaal (over een pandemie ;) )
Mr. Ripley - Patricia Highsmith
Leven en Lot - Vasili Grossman
08:15 Trilogie - H. H. Kirst
Alle boekjes van De Kat die.. - Lillian Jackson Brown
Reis naar de Maan & 20.000 mijlen onder zee - Jules Vernes
War of the Worlds - H.G. Wells
Unsere Mutter, unsere Vater - Stefan Kolditz
De Kronieken van Belgarion - David Eddings
De wrede zee - Montserat
De Hete IJssalon - Heere Heeresma

En nog stapels die nu even niet in mij opkomen, Norel, King (bijna alles wel) Koos van Zomeren, alle boeken van Jack Ryan enz enz

Hoe vinden jullie boeken die in de ik-vorm geschreven zijn?
Vreselijk, omdat ik vaak een totaal andere beleving dan wel oplossing heb of anders gereageerd zou hebben


Kortom, ik lees heel veel, en van alles door elkaar, Fantasy, SF, Historie, Non fiction, mooi muziekje op de achtergrond even ontsnappen in m'n eigen wereldje
Er staan na opruimen nog een dikke 90.000 boeken op mn tablet, ik weet in elk geval zeker dat m'n leventje te kort gaat zijn :juggle:
 
'Hypnose' van Kepler luister ik nog steeds. Als ik me goed herinner was het boek dik 16 uur lang.

'Ritueel' van Mo Hayder heb ik uit en ben begonnen in "De stilte van de hel' door Cody Mcfadyen. Het eerste wat me tegenvalt van dit boek is dat het stuk dat ik tot nu toe gelezen heb, in de ik-vorm geschreven is. Dat heeft me nooit gelegen, het zal geen verrassing zijn dat ik het boek tot nu toe niet zo geweldig vind.

Ik heb nog niet zo heel veel gelezen in dit boek, dus ik geef het nog een tijdje de kans. In de hoop dat die ik-vorm straks nog maar zelden gebruikt gaat worden.

Hoe vinden jullie boeken die in de ik-vorm geschreven zijn?
Ik kom er achter dat meerdere van de originele verhalen van Agatha Christie in de ik-vorm geschreven zijn. Ik vind dat zelf wel leuk.
 
De ik-vorm trekt mij meestal wel meer het verhaal in.

Vreselijk, omdat ik vaak een totaal andere beleving dan wel oplossing heb of anders gereageerd zou hebben
Ik denk dat mij hetzelfde dwars zit als Martin.
Zinnetjes als 'ik loop naar de keuken", geen enkel probleem. Maar zodra het zoiets wordt als "ik trek wit weg terwijl ik geschrokken kijk naar [...]" raak ik het verhaal kwijt, mits op deze manier lange stukken zijn opgebouwd.

Nou moet ik zeggen dat ik verder had gelezen in deze McFadyen als ik niet was afgehaakt door de inhoud :)devilish:) van het volgende hoofdstuk. Dat vroeg teveel fantasie van mij.
Nog nooit een boek zo snel aan de kant gelegd :'(

Kortom, ik lees heel veel, en van alles door elkaar, Fantasy, SF, Historie, Non fiction, mooi muziekje op de achtergrond even ontsnappen in m'n eigen wereldje
Ja dat zie ik, ik ga binnenkort toch mij vertrouwde genre uitbreiden met wat anders. Onbekend maakt onbemind en het wordt tijd dat ik het onbekende ga verkennen. Voor mij moet het muisstil zijn in huis, dan kom ik in een soort vacuum waarin de tijd ook stil staat. Liever ook geen tikkende hondenpootjes op de vloer, dan verkas ik van de bank naar het bed. Met de deur dicht van de slaapkamer.
Ik kom er achter dat meerdere van de originele verhalen van Agatha Christie in de ik-vorm geschreven zijn. Ik vind dat zelf wel leuk.
Dat ik een Agatha Christi heb gelezen is heel erg lang geleden. Toen woonde ik nog bij mijn ouders. Realiseer me nu dat er nog 1 op de boekenplank staat. 'Tien kleine negertjes' Ik kan me nog vaag herinneren waarover het gaat.
Toen mijn ouders op leeftijd naar kleiner verhuisden heb ik de boeken genomen die ik altijd nog eens wilde (her)lezen. waaronder dus ook deze Agatha Christi.

Hahaha, het zal beslist aan mij liggen want er was nog iemand mij tipte over deze reeks. Soms moet je even wat harder je best doen als je aan een nieuw boek begint, maar hoofdstuk 3 vroeg teveel van mijn fantasie :rolleyes:
 
Dat snap ik wel.
Soms gaat de ik-vorm wel erg ver.
Bart van Lierde een Vlaamse schrijver (die erg veel gratis E-books publiceert. Google maar eens) schrijft zeer pakkende boeken.
Maar hij beschrijft wel erg expliciet erotische scenes.
Daarbij dacht ik af en toe ook wel eens: ehhh. Nee. Niet in de ik-vorm alsjeblieft.
 
Ik denk dat mij hetzelfde dwars zit als Martin.
Zinnetjes als 'ik loop naar de keuken", geen enkel probleem. Maar zodra het zoiets wordt als "ik trek wit weg terwijl ik geschrokken kijk naar [...]" raak ik het verhaal kwijt, mits op deze manier lange stukken zijn opgebouwd.
:rolleyes:

Dan beleef je een boek zonder je te moeten verplaatsen in een hoofdpersoon, je leest als een film

Ja dat zie ik, ik ga binnenkort toch mij vertrouwde genre uitbreiden met wat anders. Onbekend maakt onbemind en het wordt tijd dat ik het onbekende ga verkennen. Voor mij moet het muisstil zijn in huis, dan kom ik in een soort vacuum waarin de tijd ook stil staat. Liever ook geen tikkende hondenpootjes op de vloer, dan verkas ik van de bank naar het bed. Met de deur dicht van de slaapkamer.

Ook herkenbaar..
Ik ben wel wreed uit m'n boek gerukt doordat de wekker afging, gewoon vergeten te slapen :DD


Grootste mislukking voor mij was Oorlog en Vrede van Tolstoi
Ik ben niet veel verder gekomen dan een 50 pagina's
Zo duizelden die russische namen over elkaar en door elkaar tot een mislukte havermout met behanglijm
'Je weet wat Michaelomov Ibrahmovitz tegen Anattoli Ibrahimowitsch zei toen Vladimir Abramowitz van het paard viel tijdens het jagen met Sergej Astramilowitz'..
Het verhaal beschrijft ongeveer 500 mensen plus een paar hoofdpersonen, en ik zweer je, dat je de personen van bladzij 5 al vergeten bent als je halverwege bladzij 6 bent
De echte ouderwetse originele Russische verfilming van 7 uur uit 1966 gezien in de bioscoop (met lunch en erwtensoep en koffie gratis) in een Moviehouse klassieker weekend
 
Dan beleef je een boek zonder je te moeten verplaatsen in een hoofdpersoon, je leest als een film
Niet helemaal, je kunt je ook inleven in de personen als ze niet in de ik-vorm spreken, tenminste dat geldt voor mij. Maar ik snap wel wat je zeggen wil.
Misschien wil ik me helemaal niet verplaatsen in de persoon zoals mij die kant en klaar wordt voorgespiegeld. Ik wil een boek zelf in kunnen kleuren.
Ik ben wel wreed uit m'n boek gerukt doordat de wekker afging, gewoon vergeten te slapen :DD
Hahaha, hier was het niet de wekker maar de klok die mij vertelde dat ik net zo goed verder kon lezen omdat ik toch bijna op moest staan :)
Je kent het wel. Nog een hoofdstuk, OK nog een hoofdstuk dan. Nou vooruit, nog eentje. Oh boek bijna uit, nou wil ik weten hoe het afloopt en dan weer stug doorlezen.
Je weet wat Michaelomov Ibrahmovitz tegen Anattoli Ibrahimowitsch zei toen Vladimir Abramowitz van het paard viel tijdens het jagen met Sergej Astramilowitz'..
Het verhaal beschrijft ongeveer 500 mensen plus
OMG nee daar moet ik ook niet aan denken. Knappe kop die daar doorheen komt en het nog begrijpt ook .
Te grafisch omschreven?
Wat bedoel je met te grafisch? Soort van expliciet? Dat het beeld dat in mijn hoofd ontstond me niet aanstond omdat het gruwelijk was of zo?
Nee, ik kreeg een beeld in mijn hoofd bij de omschrijving en dat sprak me totaal niet aan. Not my cup of tea om het maar zo te zeggen. Moest denken aan elfjes en draken en haakte af. Omdat de eerste hoofdstukken me wat tegengevallen waren was dat de druppel.

Misschien als het later in het verhaal gekomen was, en ik meer in de boek had gezeten en ik er inmiddels door geboeid was.
 
Wat bedoel je met te grafisch? Soort van expliciet?
Ja.
Nee, ik kreeg een beeld in mijn hoofd bij de omschrijving en dat sprak me totaal niet aan. Not my cup of tea om het maar zo te zeggen.
Helaas. De aanbeveling was iig goed bedoeld. Maar smaken verschillen en verder lezen in een boek dat je echt niks vindt is dan weer zonde van je tijd.
 
Ja.

Helaas. De aanbeveling was iig goed bedoeld. Maar smaken verschillen en verder lezen in een boek dat je echt niks vindt is dan weer zonde van je tijd.
Dat laatste houd ik ook in mijn gedachten. Ligt er ook een beetje aan hoever ik in een boek ben en in hoeverre ik interesse heb in het einde. Gebeurde me bij een Bryndza, halverwege lezersblock.
 
De boeken van Mart Smeets zijn ook in de ik-vorm geschreven, vind het een fijne manier van lezen
Even hardop denken.

Bedoel het niet negatief als ik zeg dat het ook raar zou zijn als hij in de hij-vorm over zichzelf en zijn avonturen zou schrijven.

Je zet me wel aan tot nadenken. Nou lees ik eigenlijk nooit non-fictie***. Ik ga binnenkort eens een poging wagen. Dus uit ervaring spreek ik niet als ik denk dat de ik-vorm bij non-fictie heel anders op mij over zou komen. Goh, geen idee eigenlijk. Goed punt breng je boven (voor mij).

***Vallen zijn boeken wel onder non-fictie?
 
Even hardop denken.

Bedoel het niet negatief als ik zeg dat het ook raar zou zijn als hij in de hij-vorm over zichzelf en zijn avonturen zou schrijven.

Je zet me wel aan tot nadenken. Nou lees ik eigenlijk nooit non-fictie***. Ik ga binnenkort eens een poging wagen. Dus uit ervaring spreek ik niet als ik denk dat de ik-vorm bij non-fictie heel anders op mij over zou komen. Goh, geen idee eigenlijk. Goed punt breng je boven (voor mij).

***Vallen zijn boeken wel onder non-fictie?
Ik weet niet of zijn boeken onder non-fictie vallen eigenlijk, het zijn voornamelijk sportboeken en muziek bespreektie er ook in en restaurants ook, maar niet in alle boeken
 
Hier momenteel verdronken in De stilte van de witte stad van Eva García Sáenz de Urturi
 
Hier momenteel verdronken in De stilte van de witte stad van Eva García Sáenz de Urturi
Ik moest deze echt even opzoeken. Klinkt als een erg mooi boek en heb hem dan ook op de boekenplank 'wil ik lezen' gezet.
Mooie tip, dankjewel.
 
Iemand kon mij een Netflix serie aanraden. The queen’s gambit (Walter Tevis). Ik heb echt geen zitvlees dus een serie kijken is niks voor mij. Ik vond ook een (luister)boek. Niet vertaald overigens.
zegt The Queen’s Gambit jullie iets?



Ik heb de serie gezien op Netflix, wel een aanrader. Ik heb vroeger wel geschaakt dus weet niet of de beleving anders is als je er niet zoveel mee hebt.
 
Ik heb de serie gezien op Netflix, wel een aanrader. Ik heb vroeger wel geschaakt dus weet niet of de beleving anders is als je er niet zoveel mee hebt.
Wel geschaakt maar daar heb ik inderdaad niks mee. Speelt schaken letterlijk een rol of is dat figuurlijk?
 
Wel geschaakt maar daar heb ik inderdaad niks mee. Speelt schaken letterlijk een rol of is dat figuurlijk?

Nee het verhaal gaat letterlijk over schaken. Het gaat over een getalanteerd meisje dat het, ondanks tegenslagen in haar leven, uiteindelijk tot grootmeester weet te schoppen.
 
Ah dank je, dan is het verhaal inderdaad niks voor mij. Kan me wel voorstellen dat ik de serie zou kijken maar als boek....
 
Ik moest deze echt even opzoeken. Klinkt als een erg mooi boek en heb hem dan ook op de boekenplank 'wil ik lezen' gezet.
Mooie tip, dankjewel.
Je bent wel even zoet hier mee is 3 delen dik zon 500 pagina's per boek
Maar o je kan je er in verliezen.
 
Dat vind ik op zich geen probleem, meeste boeken die ik lees zijn (onbedoeld) minimaal 400 pagina's. Daar zoek ik ze niet op uit, is toevallig. Als je erin gezogen wordt is dat helemaal niet erg.
 
Hier "De Therapeut" door Helene Flood uit. Een boek met een erg abrupt open einde. Beetje onbevredigend daardoor en al helemaal omdat ik geen deel 2 is ;)
Nog niet aan begonnen, maar staat wel klaar op de e-reader. "Laat niet Los" door Harlan Coben.
 
Hier recent Roofdier van Patricia Cornwell gelezen. Één uit de Kay Scarpetta reeks, heb betere delen gelezen.
 
Heb even een stukje terug gelezen, wat ik me kan herinneren van de serie van Cody McFayden is dat ze vrij luguber zijn, maar dat ik het wel een van de sterkste boeken vond in het detective genre.

Ik lees op het moment de fantasy-serie over 'the realm of the elderlings' van Robin Hobb. Doorgaan lees ik niet veel fantasy maar ben er ooit eens aan begonnen en sindsdien is het een van mijn favoriet boeken(series). Is wel een flinke serie (16 boeken) maar haar schrijfstijl spreekt me zeer aan. Ik heb nog nooit een schrijver gelezen die zo goed een wereld kan opbouwen. De fantasy component wordt ook langzaam opgebouwd en dat ligt me wel.

Laatst tussendoor nog de peetvader gelezen, had de films jaren geleden wel eens gezien maar het boek nog nooit gelezen, was beter dan ik me had voorgesteld.
 
Heb even een stukje terug gelezen, wat ik me kan herinneren van de serie van Cody McFayden is dat ze vrij luguber zijn, maar dat ik het wel een van de sterkste boeken vond in het detective genre.

Ik lees op het moment de fantasy-serie over 'the realm of the elderlings' van Robin Hobb. Doorgaan lees ik niet veel fantasy maar ben er ooit eens aan begonnen en sindsdien is het een van mijn favoriet boeken(series). Is wel een flinke serie (16 boeken) maar haar schrijfstijl spreekt me zeer aan. Ik heb nog nooit een schrijver gelezen die zo goed een wereld kan opbouwen. De fantasy component wordt ook langzaam opgebouwd en dat ligt me wel.

Laatst tussendoor nog de peetvader gelezen, had de films jaren geleden wel eens gezien maar het boek nog nooit gelezen, was beter dan ik me had voorgesteld.
Leuke bijdrage!

Soms moet je inderdaad de grenzen eens proberen te verleggen. Ik heb dat nog steeds niet gedaan. Boeken die hier door forumleden gelezen worden zoek ik altijd even op, het boek kan zomaar de moeite waard zijn.
Straks dus ook even kijken naar de fantasy-serie waar je het over hebt.
 
Vind jij dat je de Kay Scarpetta serie als losstaande delen kunt lezen of raad je aan bij het eerste deel te beginnen?
Ik heb in de loop der jaren verschillende delen gelezen. Je kunt ze apart van elkaar lezen maar er is ook een verhaallijn tussen de hoofdpersonen. Dus als je de boeken toch nog moet kopen zou ik zelf bij de eerste beginnen. Als je ergens los een deel kunt kopen/krijgen/lenen zou ik dat eerst doen om te kijken of je het iets vindt. Maar net wat jij wil.
 

Terug
Bovenaan